Z nowemberskim wudaćom wěnujemy so trochu wobšěrnišo hač hewak Delnjej Łužicy, hdźež móžachmy w zašłych měsacach wšelake jubileje swjećić. Nawjazujo na nje wuzběhuje Madlena Norbergowa wosebje tón 30 lět serbskich kemšow nowšeho časa. 1987 su wěriwi na swójsku iniciatiwu prěni raz po dołhim času bjez serbskeho słowa w delnjołužiskim ewangelskim cyrkwinskim žiwjenju serbske kemše swjećili.
Hartmut Leipner piše, kak bě k nowemu serbskemu křesćanskemu hibanju dóšło. Z jeho nazorneho přinoška „Kśiwda a naźeja“ k stawiznam delnjoserbskich křesćanow w 20. lětstotku wuchadźa, kak spěšnje a drastisce je so zwjazanosć wěry a serbskeje rěče přeměniła. Leipner wopisuje wobstejnosće nacionalsocializma, powójnskeho časa a NDRskeho socializma, kotrež běchu k tomu dowjedli, zo so serbšćina nimale dospołnje z cyrkwinskeho ruma w Delnjej Łužicy pozhubi.
