Lědy (PBe/SN). Časowu jězbu do 19. lětstotka dožiwichu zajimcy tele dny w muzeju pod hołym njebjom na Lědach (Lehde). Tehdy njebě hišće wotwidźeć, zo so z přizamknjenjom Lubnjowa (Lübbenau) na železnisku syć syły turistow do błótowskeje wsy nawala. Dyrbjachu-li sej ludźo něhdy wobćežnje z póstowej kuču do Błótow dojěć, docpě je Berlinjan z ćahom za dwě do tři hodźiny. Jeničce lěto trjebachu za twar čary Berlin–Zhorjelc, kotruž su 1866 wotewrěli.
Rozmach dožiwi turistiske zwičnjenje Błótow přez Theodora Fontanu, kiž pisaše wo nich w swojim 1859 wozjewjenym „Pućowanju po marce Braniborska“. Tež rozprawy Lubnjowskeho wučerja Paula Fahlischa w Berlinskich nowinach wo žiwjenju Błótowčanow, wo jich narodnej drasće a tradicijach zbudźichu tehdy tohorunja wulku wćipnotu.