Nadal w kóždymžkuli zmysle přewšo hibićiwy a k najproduktiwnišim serbskim spisowaćelam słušacy awtor Křesćan Krawc je wčera 85. narodniny swjećił. „Tónle dźeń ja za mnje zdobom plus a minus. Štož tež přeco to woznamjenja, njemóžu dźensa rjec“, w Hrubjelčicach bydlacy rodźeny Lemišowčan ze za njeho typiskim šibałym humorom jubilej zjimajcy podšmórny. Mjez tójšto gratulantami – telefon a/abo klinkačk chěžinych duri so takrjec w pjećminutowym takće přizjewištej – běchu nimo swójbnych a přiwuznych, z kotrymiž chce Krawc za tydźeń „woměrje woswjećić“, přećeljo, susodźa a kolegojo. Přeću Ludoweho nakładnistwa Domowina, kotrež je dotal wjace hač 20 publikacijow z pjera Krawca wudało, z „njesprócniwym, lětdźesatki trajacym skutkowanjom jako awtor za čitarjow wšěch generacijow a jako mostotwarc k němskim a słowjanskim susodam“ pokročować, chce spisowaćel wotpowědować.