Stani Wencl z Měrkowa tuchwilu swoju maturu na Budyskim Serbskim gymnaziju złoži. Najebać šulske wužadanja angažuje so 17lětny w swobodnym času – předewšěm hudźbnje. Hižo dźewjeć lět hraje trompetu. Wón wopytuje prawi­dłownje hudźbnu šulu a je kruty čłon cyłka Radworbrass kaž tež dujerjow z Wulkeje Dubrawy. Štóž Stanijej připosłucha, pytnje, zo njeje hudźba za njeho jenož hobby, ale kruty wobstatk jeho žiwjenja. Wosebje fascinuje jeho při tym začuće, hdyž so jemu po dołhim zwučowanju hudźbny kruch poradźi. „Zwučujo stanješ so z mištrom“, praji wón z posměwkom. Druhdy wšak njeje lochko, prawy zwuk trjechić – předewšěm při spěwanju. Wot januara je Stani mjenujcy čłon chóra „Meja“ w Radworju. Najprjedy pak njesteješe tam za mikrofonom, ale překwapi na koncerće jako rejwar. Jeho mać – sama aktiwna čłonka chóra – bě jeho motiwowała, tež raz swój hłós wužiwać. Něšto probow pozdźišo bě za Stanija jasne: Spěwanje jeho zahorja. Mjeztym je na koncerće sobu spěwał a z tym kruty čłon chóra.