Schrift vergrößern
Zajimawy dohlad do produkcije Łužiskeje woleńcy we Wojerecach dawaja zajimowanym wopytowarjam a jich na naprašowanje tež po zawodźe wodźa. W jenož jednym tydźenju předźěłuja tam sobudźěłaćerjo – mjez nimi Andreas Groba, kotremuž dźěło we woleńcy wulke wjeselo wobradźa – 60 tonow laneho symjenja z Kazachstana na 20 tonow słódneho łužiskeho laneho wolija.
Łužiska woleńca we Wojerecach je tradiciski zawod, kotryž móže za pjeć lět na mjeztym 100. róčnicu wobstaća zhladować. Silke Richter je so ze šefinu woleńcy Reginu Jorga rozmołwjała.
Byšće-li měła łužiski lany wolij z jeno třomi zapřijećemi wopisować, kak by to klinčało?
R. Jorga: Strowe, słódne, za žiwjenje trěbne.
Wot kotreho časa lany wolij Waše žiwjenja přewodźa?
W swójskim dworowym wobchodźe njeposkićeja jenož lany wolij, ale tež dalše produkty kaž tohorunja sudobjo za składowanje łužiskeho laneho wolija.
Žiwjenje bjez laneho wolija sej jednaćelka Wojerowskeje Łužiskeje woleńcy Regine Jorga hižo předstajić njemóže. Silke Richter
