Mjeztym 17. raz běchu šulerki a šulerjo SWŠ Ralbicy zhromadnje ze sportowym wuče­rjom Pětrom Bejmakom a dal­šimi dorosćenymi w sněha­ko­war­skim lěhwje w Bedřicho­vje. ­Woni wukmanichu so ­na ­běžkach­ kaž tež w alpinskim sněha­kowanju a dožiwichu tam rjany tydźeń z pućowanje­mi po zasněže­nym lěsu, bowling- wječorom a wočerstwjenjom w Liberec­skim Babylonje. ­

Tule měnjenja třoch wob­dźělnikow.

Linda Isegrajec: Mi je so ­sně­ha­kowarske lěhwo jara ­lubiło. Bě drje napinace, ale bě rjenje něšto zhromadneho dožiwić. Cyły dźeń sněh wi­dźeć bě hižo wosebitosć. Wšako doma podarmo na njón ča­kamy.

Leticija Frenclec: Wjedro běše wulkotne a sněh dosahaše za běžki a sněhakowanje. W lěhwje sym skónčnje nawuknyła so wěsće na běžkach pohibować. W sněhakowanju mějach hižo na­zhonjenja, ale mó­žach swoje kmano­sće w Bedřichovje přiwšěm hišće skrućić.

Mějachmy wjele wjesela zhromad­nje jako rjadownja – rady so na to dopominam.­