Što su přihladowarjo po premjerje prajili?

Tereza Neterec: Mi je so serbska pop-opera wulkotnje lubiła. Wšitcy akterojo běchu z wulkim zapalom pódla. Spěwarjo a spěwarki su mje wosebje fascinowali.

Pětr Dźisławk: Serbska pop-opera je hoberski projekt, kiž žadaše sej bjezdwěla wjele prócy a potu wot sobu­skutkowacych, wosebje wot projektnych nawodow. Lubosć k detailam bě za mnje w kóždej scenje a při kóždym spěwje spóznajomna. Wězo njeje so při kóždym předstajenju wšo perfektnje poradźiło, ale cyłkowny wukon je tak přemóžacy, zo njemóžeš z dobrym swědomjom maličkosće kritizować.

Tilo Žur: Běch wotewrjeny, njejsym kartku měł, ale na zbožo na kóncu tola hišće jednu dóstał. Sym woprawdźe překwapjeny, sym zahorjeny. Dale tak. To je nětko nowa generacija a tale wěc so njech dale wuwije.

Michaela Melzerowa: Běch cyle wćipna, cyle zahorjena. To je so jara derje hodźało tule w „Jednoće“. Sym jara zbožowna, zo sym přišła. To bě jara rjany a wuspěšny wječor.