Srjedź meje poda so chór 1. serbskeje kulturneje brigady z busom do słowjenskeje stolicy Ljubljany. Start pak dyrbjachmy wo dwě hodźinje přesunyć – bus měješe problem z hydrawliku­. Nalada pak bě přiwšěm dobra a předwjeselo něhdźe 70 młodostnych a zamołwitych na dwanaćehodźinsku jězbu bě tak a tak wulke. Jězba so spěšnje miny, tójšto w busu spěwachmy a něhdźe w 22 hodź. ­dojědźechmy do rjaneho hostela „Celica“. Spěšnje běchu stwy rozdźělene, a padnychmy sprócni do łoža.

Wutoru rano čakaše po snědani hnydom ­prěnja proba na zahrodźe trochu zdaleneje ewangelskeje cyrkwje na nas . Zwučowachmy tam za koncert, ale tež za přichodny wulki projekt brigady – nahrawanje oratorija „Žně“. Po wobjedźe a krótkej přestawce podachmy so z powjaznicu na ­srjedźowěkowski hród ­Ljubljany. Wottam ­mějachmy wulkotny ­wuhlad na město, a pu­ćowachmy zaso dele. Po wje­čeri w rjanej korč­mičce při rěce zetkachmy so nimale wšitcy hišće raz na mosće a tworjachmy serbske koło. Spěwachmy a rejo­wachmy k znatym serbskim štučkam, a tak móžachmy hnydom za swój koncert w katedrali wabić.