Přeco zaso raz je rěč wo tak­ mjenowanych „žónskich kwotach“. Mjenowane rjadowanje ma zaručić, zo w gre­mijach, zarjadnišćach, stronach a podobnych kruhach tež wěsty podźěl žonow wobkedźbuja. Mjeztym zo so na zjawnych zarjadach a w orga­niza­cijach přewažnje po njej maja, wo „žónskej kwoće“ w priwatnym hospodarstwje přeco hišće kontrowersnje diskutuja, a to ma swoje přičiny.

Rozumne na kóždy pad je, zo na polu sporta lědma štó chutnje na to mysli sej žadać, zo ma so při zestawje mustwow tež na dosć žonow dźiwać. To wězo tež njeńdźe, wšako přewjeduja so we wjetšinje sportowych družin separatne wu­bědźowanja za žony a muži. W běhu minje­nych lět pak je wjele disciplinow k tomu přišło, za kotrež běchu něhdy jenož­ mužojo woprawnjeni so wubědźować, kiž pak su mjeztym hižo něšto lět tež za žony samozrozumliwe. W někotrych padach drje njeby sej to čłowjek před něšto lětdźesatkami scyła před­stajić móhł. Myslu tu jenož na kopańcu, na pjasćowanje abo na sněhakowarske skakanje.