Předwjeselo na prěnju hru sezony we wokrjesnej wyšej lize běše předposledni kónc tydźenja pola mje chětro wulke. A jako Sokoljo z Ralbic jara dobreho přećiwnika z Łaza/Běłeho Chołmca w poslednich mjeńšinach z 2:1 přewinychu, bě wšo to zaso tu, štož w minjenych měsacach parowach – napjatosć hač do kónca, pozitiwne kaž tež negatiwne emocije a wulke wyskanje ze sobuhrajerjemi a přiwisnikami Sokoła. Najebać dobyće pak podach so z kolesom zaso trochu­ zrudny na dompuć, wšako běše to tež prěnja dypkowa hra bjez našeje starodawneje, wulkeje a nostalgiskeje tribuny. Tutu wšak su před něšto tydźenjemi wotba­grować dyrbjeli, dokelž dźeń a bóle rozpadowaše. Strach před móžnym nje­zbožom bě zamołwitym Sokołam prosće přewulki a tak bě to skónčnje tež prawy a najrozumniši rozsud, so z njej rozžohno­wać. Přiwisnicy profijowych klubow husto měnja, zo je stadion a wosebje stajna tribuna jich druha bydlenska stwa, dokelž dožiwjeja na njej wulkotne wokomiki.