Cyril Pjech z Berlina wupraja swoje mysle k nastawkej w SN z 9. apryla „Tak žane bydlenje njenastanje“:
Naše bydlenje w centrumje zapadneho Berlina słušeše mnohe lěta hudźbnikej, kiž bě dom wot swojeho nana zdźědźił a njewobhladowaše jón po wšěm zdaću jako móžnosć wuklukowanja ludźi. Skerje nawopak, jednoho dnja přińdźe blidar a rjekny, zo zatwari nam nowe durje na balkon – njeběchmy to skazali –, a podruž so njepowyši! Na to naš wobsedźer dom předa, a nowy wobsedźer je podruž mjeztym dwójce zwyšił – kóždy raz wo 15 procentow. Wobnowił pak ničo njeje, hačrunjež je dom stary. Powyšenje je potajkim za noweho wobsedźerja ryzy profit. Wo tajki wšak wjetšim koncernam dźe, kotrež wobsedźa tysacy bydlenjow. A tajki koncern chce jenož profit a jón nihdy njepomjeńši, to by přećiwo zakonjam kapitalizma było. Kajki fantast je sakski ministerski prezident Michael Kretschmer (CDU), hdyž twjerdźi, zo so podruže zniža?
