Pochowar Marko Bulank-Paška wo swojim dźěle za čas koronapandemije

Halštrow (SN/MWj). Kóždežkuli powołanje žada sej wosebite kmanosće, a žane powołanje drje njeje tajke, zo móhł je kóždy čłowjek wukonjeć. Druhdy dyrbiš so prosće za to abo tamne hodźeć. Ale jako­ pochowar skutkować žno je jara specielne dźěło. Zemrěteho doma, w hladarni abo chorowni wotewzać, ćěło za pochowanje přihotować a ze žarowacymi přiwuznymi rěčeć, zo by posledni puć lube­ho čłowjeka dostojny dosć był, njeje kóždemu date. To wě tež Marko Bulank-Paška. W hornich Sulšecach bydlacy ma mjeztym sydom lět pochowanski institut ze sydłom w Halštrowje.

Zawki a přikryw z wustajeńcy