Nimo dalšich insektow su předewšěm tež pčołki za přirodu nimoměry wažne. Často sej małe stworjenčka prawje wažić njewěmy. Tohodla so w lětnjej seriji na lokalnej stronje lětsa pilnym ­pčołkam a pčołarjam wěnujemy. (2)

Nic jenož najstarši mjez čłonami pčołarskeho towarstwa Klukš a wokolina, ale scyła jedyn z najstaršich aktiwnych pčołarjow je 82lětny Erich Šlachta z Kobjelnja (Göbeln). Jeho kolebka steješe 1940 w Manjowje (Mönau), hdźež doma jenož serbsce rěčachu. Hač do 4. lětnika chodźeše do Rudeje (Rauden) a potom hač do 8. lětnika do Delnjeho Wujězda do šule. Jeho dźěd, kiž bě po powołanju studnjetwarc, plahowaše pčołki. Hižo jako šulski hólčec je sej Erich wot njeho wšu trěbnu serbsku pčołarsku terminologiju přiswojił. Při pčołarjenju pomhać pak nochcyše. „Sym so pčołkow bojał, dokelž su jara kałali. Tola měd ­wuwjerćeć sym rady pomhał a dobry słód mjedu njejsym ženje zabył“, wón lóštnje powěda, dopominajo so na čas dźěćatstwa.