Nic jenož na wsach, ale tež w městach maja mnozy doma skót. Něchtóžkuli nimo toho drobny skót plahuje. Wšitcy so wo strowotu swojich lubuškow ­prócuja. K tomu ­přinošować chce naša serija z pokiwami z weterinarneje ­mediciny. (61)

Kóžde lěto přinjesu ludźo młode ptački abo wjewjerčki, kotrež su w lěsu na zemi zwonka hnězda namakali, do skótnolěkarskich praksow abo do stacijow, hdźež so dźiwje zwěrjata přijimuja (Wildtierauffangstationen). Pozdatnje su młodźata staršeju zhubili a maja so nětko wot čłowjeka zastarać. Často pak njeje wuchowanje scyła trěbne. We wěstej fazy wuwića młodych ptačkow, tak mjenowanej „Ästlingsphase“, sedźa wone zwonka hněžka, na př. na lěsnym pućiku. Wšitke pjerja su hižo narostli, ale samostatne lětanje njeje hišće dozrawjene. Zwjetša njejsu młode ptački abo tež wjewjerčki same. Zastaraćeljo su w bliskosći a picuja młodźo dale. Přińdźe-li pak čłowjek do bliskosće, so schowaja. Wězo je w tajkej fazy młodźo wjetšim stracham wustajene. Rubježne zwěrjo ma sej lochko, młodu pječenku popadnyć. To je pak normalne.