Smječkecy (aha/SN). „Tule widźimy štom. Je to brěza abo lipa?“ Prašane njejsu pěstowarske dźěći, a prašaca njeje kubłarka. Je to Christiana Šołćic, jedna z 42 sobudźěłaćerjow, kotřiž so z wjele lubosću a začućom w Smječkečanskim Domje swjateho Jana wo duchownje a ćělnje zbrašenych staraja.

Sympatiska młoda žona je so po wuspěšnym wuchodźenju Ralbičanskeje šule před šěsć lětami na Wojerowskej powołanskej šuli „Konrad Zuse“ na socialnu asistentku wukubłała, po tym dalše tři lěta w Kamjencu na hojensku hladarku. Za tón čas zmištrowa wjacore praktika w Smječkečanskim Domje swjateho Jana. Tam dźěłacym, kaž posudźuje to nawoda hladanskeho zarjadnišća Tadej Šiman, je napadnyło, z kajkej čućiwosću a lubosću so wona sobu wo derjeměće něhdźe 80 wobydlerjow stara.