Drježdźany (cry/SN). „Heimat – Domizna – Domovina“ je hesło noweje, minjeny pjatk w Drježdźanskim wuměłskim domje Raskolnikow wotewrjeneje wustajeńcy swobodnje skutkowaceje fotografki Yvonny Most. Přehladka je dźěl programa festiwala „Hellerau Portraits“, za kotryž běchu sta wuměłcow z dohromady 34 krajow přinoški zapodali. „Heimat – ­Domizna – Domovina“ je „dialog dweju fotoweju esejow ‚Dopomnjenki druhich‘ a ‚Stajnje jenož wuhlo a fenki‘, wobswětlaceju wuskutki wuhnaća sudetskich Němcow na jich kulturu resp. sćěhi wudobywanja brunicy za Serbow“, Ivonne Most koncept wustajeńcy wopisuje. Centralny element přehladki tworja portrety žonow we wotpowědnej narodnej drasće.

Rijeka w Chorwatskej a Galway w Irskej stej lětušej europskej kulturnej stolicy

Bywša industrijna metropola Rijeka w Chorwatskej a bywša rybarska wjes Galway w Irskej na tamnym boku kontinenta stej lětušej europskej kulturnej stolicy. Wobě městnosći charakterizuje na wšelakore wašnje wulka změna. Ze za­rjadowanjemi, koncertami a swjedźenjemi chcetej Rijeka a Galway wosebite­ lěto woswjećić a z pisanymi programami mjezynarodnu kedźbnosć budźić. Wobě ležitej w strukturnje słaby­maj regionomaj a wužiwatej lětsa šansu nowe ideje wuwić.

Mnohotnosć w Rijece dožiwić

Mila Imišowa

pjatk, 21. februara 2020 spisane wot:
Dźensa před 125 lětami zemrě w Hodźiju pěsnjerka Mila Imišowa, mandźelska sławneho fararja Hendricha Jaroměra Imiša. Wona bě so 26. měrca 1827 Pfulec kublerskej swójbje w Přišecach pola Budyšina narodźiła. Jeje bratr Křesćan Bohuwěr bě profesor, rěčespytnik a słownikar, wuda 1866 wulki Pfulec Hornjołužiski serbski słownik. Mila Pfulec bě 1847 runje załoženej Maćicy Serbskej přistupiła a basnješe tehdy rjad pěsnjow, w kotrychž so za serbske narodne wozrodźenje horješe. Wo nju jako mandźelsku su so mnozy młodźi serbscy intelektualni prócowali. Wona pak rozsudźi so za Wóslinčanskeho fararja Imiša, na kotrehož so 1851 wuda. Wot lěta 1858 bydleše z mandźelskim na Hodźijskej farje a staraše so sobu wo serbskich studentow, kotřiž w prózdninach na Serbskim homelitiskim seminarje wuk­nje­chu. Jeje mandźelski jón nawjedowaše. W Hodźiju pisaše nabožinske pěsnje a lyriku za dźěći. Jeje spěwy a pěsnje wuń­dźechu jako přidawk k zběrce lyriki fararja Jana Wałtarja „Za dušu a wutrobu“.

Literatura na 500 městnach

srjeda, 19. februara 2020 spisane wot:

Lipsk (SN/CoR). Tež lětsa so Lipšćanske knižne wiki znowa prócuja stać so z najwjetšim europskim čitanskim swjedźenjom. Tak poskića wot 12. do 15. měrca zajimcam dohromady 3 700 składnosćow, na 500 městnach na wikowanskim terenje kaž tež po cyłym měsće, swojeho najwoblubowanišeho awtora abo faworizowanu spisowaćelku wosobinsce zeznać a sej z nimi mysle wuměnjeć. 3 600 sobuskutkowacych z 51 krajow wočakuja.

„Nimo wobšěrneho literarneho knižneho nalěća nadeńdźeš lětsa wosebje wjele politiskich knihow w programje Lipsk čita“, rozłožuje direktor knižnych wikow Oliver Zille. „Čitarjo njepytaja jenož informacije, ale tež hódnoćenja, z kotrymž chcedźa so rozestajeć. Dale je nam so radźiło, zo prěni raz wšitcy partnerojo regiona južneje Europy ze zhromadnym kulturnopolitiskim projektom za spěchowanje literatury do zjawnosće du.“ Zwjazkowa centrala za politiske kubłanje zajimcow přeproša na wikach sobu rěčeć a sobu myslić – a to wo spěchowanju demokratije, mjez druhim z ćežišćom „Lěta změny 1989–1991 – Srjedźna, wuchodna a juhowuchodna Europa 30 lět pozdźišo“.

Dale dojednachu so „wulcy třo“ na kon­ferency w Jalće na wobsadniske pasma w Němskej a Awstriskej po skónčenju wójny. Roosevelt namjetowaše, Němsku do pjeć abo sydom statow rozdźělić a tak nowonastaće wulkokraja znjemóžnić, štož pak Stalin wotpokaza. Skónčnje do­jed­nachu so na štyri wobsadniske pasma dobyćerjow w Němskej a Awstriskej a w sto­licomaj Berlin a Wien po kapitulaciji Němskeje. W Berlinje měješe so kontrolna rada aliěrowanych mocow wutworić. Srjedźna Němska z krajemi Sakskej, Durinskej, Saksko-Anhaltskej, Braniborskej a Mecklenburgsko-Předpomorskej měła sowjetske wobsadniske pasmo być, Wulka Britaniska měła sewjerozapadne kraje dóstać, USA južne kraje kaž Bayersku a Hessensku, Francoska Posaarsku a Badensko-Württembergsku. Francosku su tak jako štwórtu wulkodobyćersku móc připóznali. Wobjim reparacijow posta­jichu na 200 miliardow dolarow, kotrež dyrbješe Němska přez wěcne hódnoty, z dźěłom swojich wójnskich jatych a ciwilnych nućenych dźěłaćerjow na­runać.

Budyšin (SN/mwe). W Budyskim Kamjentnym domje zahaji so wčera dalši projekt, kotryž mjenuja „Sceniska hudźba – Hip:Fancy.Sorbian.Art“. Zaměr prěnjeho tajkeho zarjadowanja je, modu młodych tworjacych wuměłcow z pólskeje a němskeje pomjezneje kónčiny Zhorjelskeho a Budyskeho wokrjesa z pomocu modoweje přehladki předstajić. Na tym so šěsć modowych labelow regiona z najwšelakorišimi produktami wobdźěli – wot kompletneho outfita hač k wačokej z płatu. Wuměłcy wužiwaja za to tradicionalne domjace mustry a formy.

Lěpje ruku w ruce

wutora, 18. februara 2020 spisane wot:
Runje w minjenych tydźenjach napadnje, zo su do projektow Budyskeho Kamjentneho domu jako socio-kulturneho centruma tež serbscy młodostni integrowani. Runje tak mamy z našim přidźěłom podźěl na zarjadowanjach, ze serbskej hudźbu, kaž nětko z aktualnym modowym projektom, so hódnje sobu prezentować. To kóždemu pomha: zarjadowarjej runje tak kaž nam Serbam. Wšako kóždy něšto z toho ma. Němscy a pólscy sobuskutkowacy so z našimi hudźbnymi tradicijemi zeznajomjeja a je sobu šěrja. Kamjentny dom ma předwidźane so lětsa na Dnju Saksow w Aue-Bad Schlemje z přinoškom wobdźělić. Zdobom maja w Kamjentnym domje wuběrne wuměnjenja, hač su to rumnosće abo technika, wuměłscy a dalši nawodźa dźěłarničkow – wšo to a wjele wjace nam Serbam pomha, swoje ideje a projekty sobu zwoprawdźić. Jenož ruku w ruce so lěpje a lóšo dźěła, a tak měło to tež­ wostać. Měrćin Weclich

Dźěłarnička dirigowanja wuspěšnje zaběžała

póndźela, 17. februara 2020 spisane wot:

Budyšin (SN/JaW). Wulki bě wothłós na no­wu dźěłarničku dirigowanja Serbskeho ludoweho ansambla. „Z telko zajimcami scyła ličili njeběchmy, jara pak so wjeselimy“, rjekny zamołwity za zjawnostne dźěło w SLA Stefan Cuška.

Kaž wón dale zdźěli, bě so dohromady 16 zajimcow tydźenja sobotu w probowych rumnosćach SLA prěni raz zetkało. Mjez nimi běchu wuměłstwowi nawodźa serbskich lajskich spěwnych ćělesow a hudźbnych skupin, dirigentki a dirigenća šulskich chórow a cyłkow kaž tež dalši hudźbnje zajimowani. Dźěłarničku nawjeduje intendantka SLA Judith Ku­bicec. Zhonić chcyše wona najprjedy přede­wšěm, hdźe ma nastupajo nawodnistwo a dirigowanje pomhać a što měli w běhu dźěłarnički tematizować.

Nowa tradicija w stolicy

póndźela, 17. februara 2020 spisane wot:

Berlin (Ku/SN). Jeli so dale tak wuwiwa kaž dotal, změjemy w němskej stolicy bórze nowu tradiciju, a to serbsku fil­mowu zymu, podpěranu wot Domowin­skeje župy Delnja Łužica. Mjeztym hižo třeći raz sćěhowaše něhdźe 70 zajimcow přeprošenje do kina „Krokodil“ w měšćanskej štwórći Prenzlauer Berg. Tele kino­ je so specializowało na filmy z Ruskeje a wuchodneje Europy. Lětsa pokazachu Berlinskemu publikumej tři nowoprodukcije z lěta 2019 a pask Serbskeje filmoweje skupiny pola DEFA „Listy/Briefe – In Gedenken an Dr. Maria Grolmuss“ w režiji Tonija Bruka z lěta 1985.

1 700 ludźi ptači kwas widźało

póndźela, 17. februara 2020 spisane wot:
Lětuše ptačokwasne programy Serbskeho ludoweho ansambla su so wčera z předstajenjom wječorneho ptačeho kwasa „Štóž so zwaži, tomu so radźi!“ na žurli SLA zakónčili. Program z pjera Wita Bejmaka a pod režiju Mariana Bulanka kaž tež z choreografijemi Kornela Kolembusa a hudźbnym přewodom dirigenta Andresa Pabsta bě na dwanaće předstajenjach 1 700 wopytowarjow w Delnjej, srjedźnej a Hornjej Łužicy widźało. Sobotu zetkachu so wšitcy sobuskutkowacy na „dernjernym ­swjedźenju“ w Röhrscheidtowej bašće SLA (na foće). Dźěćacy program „Zabyty ptači kwas“, kotryž bě 8 100 dźěći dožiwiło, bě tohorunja wuspěšny. Foto: Maćij Bulank

nowostki LND