Poprawom chcyše so Stefanie Wjenkec z archeologowku stać. Stare kultury ju fascinuja. Rady sej wo nich dokumentacije wobhladuje a k tomu čita knihi. Tak jara bě ju maćizna wabiła, zo je so po Worklečanskej srjedźnej šuli rozsudźiła na Kamjenskim powołanskošulskim centrumje maturu złožić, zo móhła archeologiju studować. W tamnišim Muzeju zapadneje Łužicy dźěłaše jako praktikantka a w prózdninach. W jeho slědźerskim magacinje Sammelsurium je stare črjopy hromadźe lěpiła a jónu bě samo sobu na wurywanju.

Za čas abitury pak započa Hórčanka dwělować – kak móhło to pozdźišo z archeologiskimi sonami fungować. „Prajach sej tuž, zo njeby špatne było najprjedy porjadne wukubłanje w zaku měć. A dokelž rady čitam, dach so na knihikupču wukubłać“, dźensa 30lětna powěda. Njebě cyle lochko městno namakać, skónčnje pak poradźi so jej to w Lipsku, „rjanym měsće a nic tak daloko wot Łužicy preč“. Inkluziwnje wukubłanja dohromady dźewjeć lět je wona w tamnišej dwórnišćowej kniharni dźěłała.

Budyšin (SN). Rozšěrjenu a polěpšenu hornjoserbsku prawopisnu kontrolu za kompjuter poskićeja wotnětka na stronje www.soblex.de, kotruž Serbski institut ­rěčespytnje wobdźěłuje. Zapřijeli su tam dotal njeregistrowane sło­wa z Němsko-hornjoserbskeho słownika (DOW) 1989/ 1991, štož je 9 300 přidatnych serbskich wopřijećow z wjac hač 332 000 přisłušnymi słownymi formami. Integrowane nowe słowa z němsko-hornjoserbskeho słownika su spóznajomne přez link na žórło DOW 1989/1991. Je to dalši wuslědk dźěła na projekće, spěchowanym wot Załožby za serbski lud we wobłuku programa „Serbšćina w nowych medijach“.

Zrealizowany je zdobom přichodny krok mjezsobneho zwjazanja resursow Soblexa z tymi na rěčnym portalu Serbskeho instituta www.hornjoserbsce.de. Integrowane němske hesła do datoweje bazy Soblexa zmóžnjeja tam nětko tež direktny přistup k online-wersiji DOW 1989/1991, kotraž bu hakle njedawno na hornjoserbsce.de wozjewjena. Tež nowe serbske słowa z tutoho žórła su zwjazane z wotpowědnymi zapiskami pod www.hornjoserbsce.de/dow.

Na 50. róčnicu załoženja zhladuje tele dny Serbski muski chór Delany. Kaž z chroniki muskeho chóra wuchadźa bě na iniciatiwu Šunowskeho literarneho wědomostnika a basnika dr. Jurja Młynka „Dwanaće horliwych delanskich muži spěwarske tradicije wozrodźiło a załoži 20. januara 1971 musku spěwnu skupinu w Konjecach“. Prěni předsyda bě hač do lěta 2000 kaž tež wot lěta 2002 hač do 2008 Alojs Langa z Konjec. Wot 2000 do 2002 wukonješe zastojnstwo Klaws Šefer. Třinate lěto mjeztym Janek Wowčer chórej předsyduje. Prěni dirigent bě wučer Alfons Hrjehor. Hišće dźensa třo ze załožerjow w chórje sobu skutkuja. Su to Jan Šołta, Jan Hrjehor a Alojs Langa – wšitcy třo Konječenjo.

Spěšnje zdobychu sej mužojo přichilnosć a spěwachu so do wutrobow ludnosće. Spěwne ćěleso wuhotowa koncerty po wšej Łužicy a bě tež w słowjanskim wukraju wuspěšne. Hač do dźesaćlětneho wobstaća mjenowachu so delanscy mužojo Muski chór Konjecy, hakle 1981 spožčichu sej mjeno Serbski muski chór Delany.

Budyšin (CS/SN). Poprawom chcyše dr. Michael Kunze swój „Antikwariat při tachantskej cyrkwi“ w Budyšinje hižo 17. decembra wotewrěć, štož pak korony dla móžno njebě. Nětko wusměrja so na apryl jako zahajenski termin. Wón sćěhuje takrjec Arnda Kellera, kiž dyrbješe swój antikwariat w susodstwje Při mjasowych jětkach zawrěć, dokelž chcychu dom wobnowić. Z jeho zběrki nimale 100 000 knihow je sej Michael Kunze něhdźe 12 000 wobchował a so wjeseli, zo je hnydom dobre styki k Arndej Kellerej nawjazać móhł. Wšako bě jemu nazhonity antikwar při starće do noweho skutkowanja z dobrej radu poboku. Lubosć ke kniham jeho hižo čas žiwjenja přewodźa. Wšojedne, kotre město je wopytał, tamniši antikwariat bě jemu přeco woblubowana adresa. Tak je tež Budyšin zeznał a zhonił, zo Arnd Keller antikwariat dale njewjedźe. Tak so rozsudźi, tu w sprjewinym měsće „do zymneje wody skočić“, dowěrjejo lubosći Budyšanow ke knize a zajimej turistow.