Twarjenja Łužiskeje ćišćernje na Hornčerskej hasy 35 w Budyšinje su w měrcu spotorhali. To je w nowinach a na Facebooku diskusije wuwabiło. Podawamy tule pospyt zhladowanja na dźěl młódšich serbskich kulturnych stawiznow.
Powšitkownje běše znate, zo chowaše domske židowsku modlernju, na čož skedźbnješe na fasadźe přičinjena informaciska tafla. Stawiznisce zajimowani měšćenjo tohodla měnja, zo měło twarjenje tuž pod pomnikoškitom stać. Wyši měšćanosta Budyšina Alexander Ahrens (SPD) wo tym njewě. Budyska měšćanska rada je tomu přihłosowała, zo nowy mějićel ležownosće dotalny dom z přitwarami spotorha. Wyšeho měšćanostu „je to jimało“. Twarjenje pak je historiske a ma z nowšimi serbskimi kulturnymi stawiznami činić.
Nowa serbska ćišćernja
Tachantskaj kantoraj staj wčera wječor 3. pišćelowe lěćo w Budyskej cyrkwi swj. Pětra zahajiłoj. Wotpowědnje tuchwilnej situaciji běchu woznamjenjene městna zwjetša wobsadźene. Za rjad zamołwity cyrkwinski hudźbny direktor Michael Vetter je hosćom program rozłožił. Hač do kónca awgusta prezentuja so tam nětko stajnje srjedu mjezynarodnje renoměrowani organisća.
Budyšin (CRM/SN). Słuchatka na hłowje při hraću na dwojich historiskich pišćelach njejsu w Budyskej tachantskej cyrkwi ničo noweho. Wulka rumnostna distanca mjez instrumentomaj na katolskej a ewangelskej stronje Božeho domu hodźi so tak hižo přez lěta z modernej techniku přeprěčić. Znowa wuwi so wot cyrkwinskeho hudźbneho direktora Friedemanna Böhme na pišćelach na katolskej a Michaela Vettera na wulkich byrglach na ewangelskej stronje wuhotowany koncert wulkeje klasy.
Manfred Starosta, mjez druhim znaty jako awtor standardneho delnjoserbsko-němskeho słownika, dóstanje lětuše Myto Miny Witkojc. Tež Domowina gratuluje.
Podstupim (SN/bn). Delnjoserbski awtor a přełožowar Manfred Starosta, rodźeny 1941 w Janšojcach, je lawreat lětušeho Myta Miny Witkojc kraja Braniborskeje. Knježerstwowy społnomócnjeny za naležnosće Serbow w Braniborskej, statny sekretar Tobias Dünow (SPD), gratuluje: „Manfred Starosta je so čas žiwjenja za delnjoserbšćinu zasadźał – najprjedy jako wučer, po tym jako lektor a docent na Lipšćanskej uniwersiće a pozdźišo jako awtor delnjoserbskich wučbnicow a słownikow. Wón njeje rěč jenož dokumentował a přełožował. Je ju tež dale wuwił a našočasnej literaturje wotewrěł. Tak je rewitalizaciji delnjoserbšćiny polěkował a k tomu přinošował, stawizny, rěč, kulturu a tradicije Serbow zachować a šěrić. Nětčiše wuznamjenjenje je tuž přewšo woprawnjene – wutrobne zbožopřeća!“
Po wjele a wuspěšnych lětach rozžohnuje so jednaćelka Marka Maćijowa z nakładnistwom. W komentarje noweho wudaća kulturneho časopisa „Wo započatkach a kóncach“ spomina wona na to, kak je prěni raz přinošk za Rozhlad spisała a što za nju próca wo kwalitu woznamjenja.
Tadeusz Lewaszkiewicz zhladuje w swojim přinošku na słowjanofilsku ideologiju, wopisuje w tym zwisku panslawizm a awstroslawizm a dawa dohlad do słowjanofilstwa we Łužicy. Při tym analyzuje spis Jaroměra Hendricha Imiša „Der Panslawismus unter den sächsischen Wenden (...)“. Nimo toho pokročujemy ze seriju „Stawizny tworić“. Tónkróć pisa Piotr Pałys wo pólskich historiskich slědźenjach wo stawiznach Serbow a měni, zo je, po tym zo staj so Mirosław Cygański a Rafał Leszczyński temje wěnowałoj, nimale štwórć lětstotka zašło. By načasu było tež najnowše serbske stawizny zapřijeć.
Na iniciatiwu zapósłanca Europskeho parlamenta a prezidenta Federalistiskeje unije europskich narodnych mjeńšin (FUEN) Loránta Vinczeho wotmě FUEN wot 31. měrca hač do 30. apryla naprašowanje, hač a w kotrej měrje su informacije nastupajo koronawirus tež w mjeńšinowych rěčach přistupne. Digitalny naprašnik běchu čłonojo Skupiny tradicionalnych mjeńšin, narodnych zhroma- dźenstwow a rěčow Europskeho parlamenta (Intergroup for Traditional Minorities, National Communities and Languages) kaž tež zastupjerjo FUEN zestajeli. Naprašnik su w jendźelšćinje a němčinje online wozjewili. Wotmysł bě zwěsćić, štó – jeli scyła – na kotre wašnje wo pandemiji informuje.