Hižo tři lětdźesatki wuhotuje pianistka Heidemarja Wiesnerec rjad „Wosebity koncert na spočatku lěta“. Program lětušich cyłkownje sydom zarjadowanjow mjez druhim na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja pod hesłom „Music of One“ je cyle na jubilej wusměriła a dźesać prapremjerow do njeho zapřijała. Jako prěnju z nich zahra wona zhromadnje z cellistom Ramónom Jaff´ejom nowotwórbu „Motorik Automat Mechanik“, kotruž bě komponist Deniz Dortok swojej bywšej wučerce Wiesnerec a docentej Johnej McNabbej wěnował. Moderna twórba z razom improwizacije wotbłyšćuje, štož titul lubi a skići hudźbnikomaj składnosć, nanajwyše a nanajhłubše frekwency swojeju instrumentow wudodnić, a to zdźěla samo runočasnje. Jasny kontrast tworješe po tym prěni raz předstajene trijo za smyčkarjow „Alle sollen eins sein“ Feliksa Brojera, kotrež bě na słowa z ewangelija po Janje spisał a kotraž spožča hesle koncerta mjeno.
Wuznamny humanist, lěkar a profesor Kaspar Peuker, narodźi so 6. wulkeho róžka 1525 jako syn serbskeho rjemjeslnika-sudotwarca na Budyskej Serbskej hasy. Nan wobsedźeše tam tež piwowy dwór a bě starosta měšćanskeje Serbskeje štwórće. Kaspar bě jara nadarjeny, wopyta łaćonsku šulu w Budyšinje a potom gymnazij w šleskim Goldbergu (nětko pólsce Złotoryja). Tamniši direktor gymnazija bě přećel Wittenbergskeho profesora a reformatora ewangelskeho šulstwa Philippa Melanchthona. Tutón bě zdobom přećel reformatora Martina Luthera. Melanchthona mjenowachu tež „wučerja Němskeje“. Jeho najwuznamniše dźěło „Wo polěpšenju studijow młodźiny“ bě přičina za to.
Budyšin (CS/SN). Dwaj lětdźesatkaj je Ulrike Wiezorek, wučerka Budyskeho Schilleroweho gymnazija, šulerjow pohnuwała, so ze stawiznami sprjewineho města zaběrać. W tak mjenowanym měšćanskim kursu wobswětlachu gymnaziasća za tónle čas rozdźělne aspekty historije Budyšina. Za to přepytowachu akty a naprašowachu časowych swědkow. Tale doba so nachila, dokelž so Wiezorek na wuměnk rozžohnuje. Tohodla bě wčerawša prezentacija wuslědkow lońšeho kursa na kopaće połnej žurli Kamjentneho domu wosebje emocionalna. Měšćanosta dr. Robert Böhmer (CDU) rjekny, zo bě „kurs šulerjam ze składnosću, so za objektiwnej wěrnosću prašeć a samostatne rozsudy tworić“.
Budyšin (SN). Dźiwadło Zhorjelc-Žitawa spušći swój plan, prawa na mjenje zarjadnišća předać. Najebać kedźbnosć, kotruž bě akcija po cyłej Němskej zbudźiła, njejsu sponsora našli, kiž by žadanu sumu zapłaćił, dźiwadło nětko zdźěli. Mějachu drje někotrych zajimcow, tym pak bě wočakowana suma pjenjez přewysoka. Gerharta Hauptmannowe dźiwadło tuž swoje mjeno wobchowa.
Budyšin (SN/MiP). Serbski muzej w Budyšinje zhladuje spokojom na lońše lěto. Cyłkownje je 15 893 ludźi muzej wopytało – porno předlětu je to 800 wopytowarjow wjace. Cyłkownje je team muzeja 190 zarjadowanjow přewjedł. Najwoblubowaniše běchu dźěłarnički debjenja jutrownych jejkow, kiž běchu wuknihowane. Dobry wothłós žněještej tež serial „Kofej w třoch“ a wuprawa „Ludowe wašnja twarjenja“ po Hornim kraju.
Štyri wosebite wustajeńcy je Serbski muzej w zańdźenym lěće publikumej prezentował: „Ducy domoj“ z fotografijemi Jürgena Maćija, „Jutry w Serbach“ z dźěłami wuměłče Karoline Schneider, „Twarski inženjer Eberhard Dučman. Mjez łužiskej drjewowej architekturu a industrielnym twarjenjom“ kaž tež „Wěčne pućowanje“ z mólbami ukrainskeho wuměłca Andrija Sharana, kotraž je hišće hač dosrjedź měrca přistupna. Poradźili su so tež regionalne a mjezynarodne kooperacije, na přikład pućowaca wustajeńca z twórbami Jana Buka w muzeju w Zielonej Górje a w muzeju na hrodźe w Złym Komorowje.