Ze swojeje awtobiografije „Doma we wućekach“ je Benedikt Dyrlich minjenu sobotu w Chróšćanskej putniskej hospodźe čitał. Žiwjenski puć basnika a spisowaćela njebě płony, ale skerje kamjenjaty. Hač jako student w Erfurće a Lipsku, jako hladar chorych w Kamjenicy, jako dramaturg w Budyšinje, jako zapósłanc Sakskeho krajneho sejma, jako šefredaktor Serbskich Nowin a nic naposledk jako prócowar wo narod a wuměłstwo – wón dyrbješe husto wojować. Wurězki z jeho zapiskow z časa wot 1964 do 1989 móža zajimcy dźensa w 19.30 hodź. w Drježdźanach, 17. měrca w Budyskim Dźiwadle na hrodźe a 23. měrca w Lipsku sćěhować. Foto: Feliks Haza

Na nimale kóždej wsy serbskeho sydlenskeho ruma w Delnjej Łužicy swjeća tele dny a tydźenje zapust. Hač dźěći a młodostni, mužojo a žony, wšitcy su tam wose­bje sobotu a njedźelu na nohach a ćahaja spěwajo a hejsujo po wsach. Zwonka­stejacy kaž tež někotryžkuli z našich hornjoserbskich čitarjow kritizuje tónle nałožk často jako gawdij. Dokelž „Hanamarju“ rejuja a němsce rěča? Tomu scyła přihłosować njemóžu. Druhdy so woprawdźe dźiwam, hdyž wothódnoćace a arogantne měnjenja słyšu. Da so tola prašam, su ći skeptikarjo jónu tajki zapust w Žylowje abo Dešnje dožiwili? Wo čim da rěča, hdyž scyła njewědźa, kajka situacija w Delnjej Łužicy je? Je načasu na wulěće w Błótach tež raz delnjoserbski swjedźeń w tej kónčinje wopytać. Sym sej wěsty, zo kritikarjo zapustow a dalšich delnjoserbskich nałožkow potom swoje nastajenje změnja, hdyž su tajki woprawdźe sami dožiwili. Měrćin Weclich

Towarstwo přećelow Serbow SPL je wčera wosebity koncert w Praskim Serbskim seminarje wuhotowało. Studenća konserwatorija čěskeje stolicy předstajichu mjez druhim z klawěrnym přewodom spěwajo arije Wolfganga Amadeusa Mozarta. Prěni raz pola našich južnych susodow zaklinča nimo toho opera „Wodźan“. Libreto spisał bě Handrij Dučman po zetkanju z lyrikarjom Karolom Jaromírom Erbenom, kotrehož baseń „Vodník“ je serbskeho teologu a spisowaćela inspirowała. Hudźbu skomponowa Korla Awgust Kocor. We wobłuku probow su so studenća nětko tak do twórby zalubowali, zo su tekst za programowy zešiwk do čěšćiny přełožili. Foto: Ondřej Šrámek

Ljouwert (SN/bn). Składnostnje wot UNESCO proklamowaneho Mjezynarodneho dnja maćeršćiny, z kotrymž chce institucija rěčne bohatstwo kaž tež kulturnu wjelorakosć spěchować a wosebje na problematiku wernakularow z 10 000 a mjenje rěčnikami skedźbnić, pokazuje Europski běrow za małe rěče EBLT prawidłownje 21. februara filmy narodnych mjeńšin.

Wčera prezentowachu w zapadofriziskej stolicy Ljouwerće – nižozemsce Leeuwarden – prapremjeru paska „Daor klept de klokke weer’!“. Titul woznamjenja telko kaž „To časnik zaso klinka!“. Adapcija romana H. Hoogeveena je prěni hrajny film docyła, kotryž bu w rěči swellingwerfs – wosebity to dialekt delnjoněmčiny w Nižozemskej – zwoprawdźeny.

Tohorunja premjerny w Ljouwerće bě přinošk z Łužicy. Krótkofilm Angele Šusteroweje „Zmij“ dožiwi publikum prěni króć z friziskimi podtitulemi. Po wuspěšnym předstajenju produkcije loni we wobłuku Europskeho mjeńšinoweho filmoweho festiwala w Husumje běchu so friziscy zarjadowarjo za to rozsudźili, pask do lětušeho programa na dnju maćeršćiny zapřijeć a jako předfilm prapremjery pokazać.