Volkmar Hellfritsch
Přichodnu srjedu slěduje dalši wjeršk Budyskeho pišćeloweho ...
Nowy magacin
Wuspěšna sezona do jubilejneje
Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło (NSLDź) je w hrajnej dobje 2022/2023 cyłkownje něhdźe 7 000 „přihladowarjow a wopytowarjow inscenacije wudospołnjacych poskitkow“ na dohromady 76 zarjadowanjach ze serbskim ćežišćom zličiło. Najwuspěšnišej běštej po słowach za serbski marketing NSLDź zamołwiteje Anny Měrćinoweje dwurěčna pismikowa keklija „ABC“, kotruž chcedźa w přichodnej sezonje nadal pokazać, z něhdźe 1 000 přihladowarjemi na 22 předstajenjach; a zhromadnje ze Serbskim ludowym ansamblom wuhotowana adwentna akcija „Hody jědu!“, kotrejež 16 stacijow wopytowa „wjace hač 2 200 ludźi“. Lětuša hornjoserbska inscenacija NSLDź na hłownym jewišću „Hrěšna wjes abo zabyty čert“ přiwabi na šěsć předstajenjach wjace hač 1 000 hosći. Ducy po Delnjej Łužicy štyri króć prezentowana komedija „Piwo“ zahori něhdźe 260 zajimcow, štož woznamjenja w přirunowanju z lońšej inscenaciju „Jaja z kraja“ stopnjowanje wo 20 procentow. „Ličby njejsu to najwažniše. Přiwšěm pak nam pokazuja, zo zajim na dźiwadle w delnjoserbskej rěči dale wobstawa resp.
Redakcija našeho wječornika: Marian Wjeńka
Za stronu „Łužica“, hač do njedawneho „Lokalka“, tči hižo wot 1991 mjeztym 58lětny Marian Wjeńka. Wón je zamołwity za rozprawnistwo na 4. stronje našeho wječornika. Wotrostši w Radworju bě so po maturje a połdra lěće pola wójska blisko Rostocka drje najprjedy za studij wučerstwa za serbšćinu a němčinu w Lipsku rozsudźił, doniž jemu njeswitaše: To za mnje ničo njeje. Tak stupaše radšo do stopow swojeho nana Jurja Wjeńki, dołholětneho redaktora Noweje doby. Wot 1988 sam z čłonom redakcije wěnowaše so Marian žurnalistiskemu dalekubłanju w Drježdźanach a po přewróće w Stuttgarće.
Wosebje so jemu lubi, zo wšědne dźěło stajnje kontakt z ludźimi zmóžnja. Najradšo wo podawkach na našich serbskich wsach pisa. Nimo toho pěstuje zwisk ze swobodnymi awtorami, fotografami, towarstwami, zamołwitymi komunalneje politiki a je přeco wotewrjeny za pokiwy z čitarstwa. „Dźěło je jara wotměnjawe“, praji Marian, „rano njewěš, što připołdnjo abo wječor přinjese. To je druhdy napinace, wobradźa pak tež wulku swobodu, kotruž sej jara wažu.“
Pettersson stanuje
Biblioteka wotnětka „Žónske městno w Sakskej“
Wojerecy (KD/SN). „Grande Dame“ Wojerowskeje literatury Brigitte Reimann by minjeny pjatk swoje 90. narodniny swjećiła. Tajkile podawk „žada sej wězo wosebity dar“, kajkiž bu jej składnostnje jubileja wobradźeny: Wotnětka informuje tafla z tójšto informacijemi na fasadźe měšćanskeje biblioteki wosrjedź noweho města wo spisowaćelce. Angela Potowski a Christine Neudeck z přećelskeho kruha něhdyšeho wuměłstwoweho towarstwa stej z nawodnicu biblioteki Maju Kos tekst naćisnyłoj, a Krajna rada žonow Sakskeje je taflu we wobłuku swojeho projekta „Žónske městna w Sakskej“ zhotowić dała.
Fokus na (kontrowersnu) romantiku
Festiwal šesćiměstow „Přińć a woteńć“, mjeztym 6. raz wuhotowany wot towarstwa samsneho mjena, ma lětsa wospjet „klasisku“ hudźbu „nowemu publikumej spřistupnić“ kaž tež „znawcam nowe perspektiwy wotkryć“. Cyłkownje pjeć zarjadowanjow je planowanych.
Strawałd (SN/bn). Zazběh festiwala twori program „Daj błudnym psam wuć“ pianista Kaija Schumachera a spěwytwórca Gisperta zu Knyphausena 19. awgusta w Budyšinje. Zhromadnje staj znate wuměłstwowe spěwy Franza Schuberta znowa aranžowałoj, kotrež chcetaj, podpěranaj wot hóstneje band, w „saće popa“ na jewišću Kamjentneho domu předstajić. Z wobdźěłanjom romantiskich pěsnjow wotpowědujetaj wotmysłej festiwala, „tworićelske kooperacije mjez hudźbnikami rozdźělnych stilow“ zwoprawdźić, kaž za zjawnostne dźěło festiwala zamołwita Johanna Brause zdźěli.
„Horcotu“ w dwójnym zmysle připowědźi srjedźowěkowski muzej ...
Redakcija našeho wječornika: Bianka Šeferowa
Serbske Nowiny so po času personalneho nuzoweho stawa połnemu wobsadźenju městnow bliža. Wolontera smy hižo tu pokazali, wotnětka předstajamy Wam wšě kolegowki a wšěch kolegow našeho wječornika.
Wotrostła je dźensa 43lětna Bianka Šeferowa, rodźena Čornakec, w Konjecach. Tež jeje nan je Konječan, mać pochadźa zbliska Baltiskeho morja. Serbšćina je potajkim jeje nanowšćina. Po šěsć lětach na Ralbičanskej serbskej zakładnej a srjedźnej šuli chodźeše wona wot 7. lětnika do Serbskeho gymnazija w Budyšinje, hdźež wona 1998 maturowaše.
Po tym wjedźeše jeje puć na studij měšćanskeho a regionalneho planowanja z ćežišćom architektura na BTU w Choćebuzu. Po mjezystaciji w Drježdźanskim planowanskim běrowje je Bianka w měrcu 2012 wolontariat pola Serbskich Nowin započała. Na šuli za žurnalistiku w Berlinje wopytowaše wšelake kursy a je so dale wukmaniła. W redakciji měješe wona po wukubłanju wobłuk hospodarstwo a turizm na starosći, štož bě tež dźěl jeje studija. Přidatnje je pozdźišo zamołwitosć za Dźěćiznak přewzała.
