Florian Heilbronner, krajinowy architekt z Berlina, je nowy wobsedźer Ra­dworskeho hrodu. Zo by swoje plany z historiskim twarjenjom na serbskej wsy zwoprawdźić móhł, wšak budźe wón chětro dołhi dych trjebać.

Radworski hród ma noweho wobsedźerja. Kaž w Berlinje bydlacy a skutkowacy krajinowy architekt Florian Heilbronner Serbskim Nowinam wobkrući, je wón historisce wuznamne twarjenje Mjezynarodnemu burnoutowemu fondsej wotkupił. Kaž Heilbronner na naprašowanje dale zdźěli, je hród chětro dodźeržany a „je přezcyłnje wobškodźeny“. Trěbne nuzowe zawěsćenske naprawy je wón hižo do nadawka dał. Tak dyrbi třěchu hrodu dospołnje ponowić dać, wokna sporjedźeć, „zo njebychu so žane zwěrjata wjac do twarjenja dóstali“. Po měnjenju Heilbronnera bě třěcha hrodu „wot wšeho započatka wopačna konstrukcija“, a tak dyrbi ju statiku wobkedźbujo přetwarić. „Planować pak njemóžeš něhdźe při kompjuteru, za to maš na městnje być.“ Mjeztym so inženjerski běrow z Biskopic hižo wo nadawk stara.

Tysac lět stara debjenka z Hornjeje Łužicy powěda na digitalnej jězbje wo wušiknym rjemjeslniku

W Sakskim krajnym zarjedźe za archeologiju je so něhdźe lěttysac stary słowjanski pjeršćeń na digitalnu jězbu podał. Serbske Nowiny smědźachu debjenku při tym přewodźeć.

Běše raz pjeršćeń. Před něhdźe 1 000 lětami bě jón wušikny rjemjeslnik ze slěbra zhotowił, formujo kónčki debjenki na wuško, kotrež na ličbu šěsć dopomina. „Tule družinu pjeršćenjow mjenuja w archeologiji spanjowe (Schläfenringe)“, rozkładuje Susanne Schöne z krajneho zarjada za archeologiju. Prjedy nošachu tajke na rubišku abo kožanym pasu, pak jednotliwe pak wjacore tajke wokoło spanja.

Pohladnicy powědaja wo dawnych časach, swědča wo podawkach a ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy minjene lěta nimale ­pozabyli.

Pohladnica wo Bolborcach z lěta 1905 wotbłyšćuje połoženje žiwnosćerjow a chěžkarjow tehdy ryzy serbskeje wsy z něhdźe 300 wobydlerjemi. Wot lěta 2007 słušeja Bolborcy do Budyšina. Motiwy z pohladnicy tam dźensa hišće nańdźemy. Wužiwanje a wobsydstwo pak stej so změniłoj. Tak bě „Serbska korčma“ při hłownej dróze na Słonu Boršć stajnje derje wopytana. Hosćo dachu sej tam dobru jědź słodźeć. Korčmar Traugott Nowotnick wa­bješe w januaru 1931 z nawěškom na tradicionalne zymske kózłopiwo, zwjazane ze swinjorězanjom a tak z wotpowědnym poskitkom połćika a krupjaneje kołbasy. Hosćenc bu 1. oktobra 1957 zawrjeny. Po tym zaměstnichu w domje předawarnju Konsuma, dźensa je tam bydlenje. Při puću stejacy tykowany dom je hižo dlěši čas na předań.