Je hižo zaso nazyma a wšitke płody su zrałe. Dźěći pěstowarnje „Jan Radyserb-Wjela“ w Budyšinje su so za tute wulkotne płody, kotrež rostu pola nas na zahrodźe abo na polach, dźakowali. Kóžde dźěćo je korbik ze sadom abo zeleninu napjelnjeny na našu domchowanku sobu přinjesło. Dźěći ze skupiny „Wódny muž“ su so do kruha zesydali. Potom pokazowaše kóždy, što je měł do swojeho korbika składźene. Čerstwy sad a zeleninu połožichu na to kaž mały mandala do kruha. Spěwachmy a rejowachmy hišće po spěwomaj „W jabłukowym małym“ a „Dźak ći Božo za tute dary“. Na kóncu dachmy sej słódne jabłuka zesłodźeć.
Leńka Ješkec
Nimo serbskeho ludu mamy w Němskej tři dalše připóznate mjeńšiny. Su to Sintojo a Romojo, kotřiž su po cyłym kraju rozbrojeni žiwi, Danojo w Němskej kaž tež Frizojo. Poslednjej mjenowanej mjeńšinje sydlitej přewažnje w sewjeru Němskeje, w Schleswigsko-Holsteinskej. Tam matej swójske pěstowarnje a šule. Teju kubłanski system rozeznawa so zdźěla jara wot serbskeho a zbudźa tuž zajim łužiskich pedagogow. Za tutych organizowaše Serbske šulske towarstwo z podpěru Sakskeho krajneho zarjada za šule a kubłanje (LaSuB) njedawno studijnu wuprawu do hraničneje kónčiny mjez Němskej a Danskej.
Z njewšědnej ideju chce Njebjelčanske towarstwo Kamjenjak z.t. sprjewine město Budyšin wobohaćić. Nastać ma wuměłska twórba, kotraž skedźbnja na historiski twar a staru powědku. Za to přewjedźe Kamjenjak crowdfunding-akciju na platformje 99 Funken.
Stara wodarnja w Budyšinje je drje najwoblubowaniši fotowy motiw w ansamblu staroměšćanskeje siluety. Techniski pomnik sprjewineho města steji na łužiskim zornowcu. A runje z njeho ma nastać wuměłska twórba, měrjaca so předewšěm na dźěći a wšěch tych, kiž chcedźa so zaběrać z baju wo žabje, kotraž bě swój čas tomu zadźěwała, zo móže woda po rołach běžeć.
Druhdy so wudani, hdyž dokładnišo pokuknješ. Před dlěšim časom nawróći so moja přichodna mać z dowola w Pólskej a stłóči mi zbytk złotych do ruki. Dokelž bydlu bliže k pólskej mjezy hač wona, změju skerje składnosć, je wudać, kaž měnješe. Mjez pjenjezami bě tež bankowka w hódnoće 20 złotych, na kotrejž je někajki pólski kral zwobraznjeny. Dokelž mějach runje čitanske nawoči na nosu, spóznach mjeno monarcha: Bolesław I Chrobry. Njeje to ...? Prawje, jedna so wo pólskeho wójwodu a pozdźišeho krala, dźakowano kotremuž w lěće 2002 1 000. róčnicu prěnjeho naspomnjenja Budyšina swjećachmy.
Pohladnicy powědaja wo dawnych časach, swědča wo podawkach a ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy minjene lěta nimale pozabyli.
Pohladnica z lěta 1904 předstaja Hodźij ze swojej markantnej dwuwěžowej cyrkwju. Patronaj Božeho domu staj swjataj Pětr a Pawoł.
Mjeztym zo steješe na samsnym městnje hižo w lěće 1010 mała kapałka, bu 1076 z kamjenjow murjowana cyrkej nowonatwarjena a wot biskopa Bena poswjećena. Na to bu w běhu 13. lětstotka cyrkej w romaniskim stilu natwarjena. Z toho buchu wokoło lěta 1220 zapołoženy podtwar dźensnišeje dwójneje wěže kaž tež wokno prědneje strony wěže wužiwane. Krótko do reformacije mjez 1505 a 1517 bu cyrkej w pózdnjogotiskim stilu znowa přetwarjena. W lěće 1589 woheń cyrkej jara wobškodźi. Kónc 19. lětstotka bu 63 metrow wysoka masiwna dwójna wěža, kotraž hišće dźensa krajinje bytostnje charakteristiski wobraz dawa, poswjećena.