Janoš a jeho přeće
Hižo cyłe lěto so Janoš na hody wjeseleše, nic darow a tež nic dobreje husaceje pječenje dla, ale dokelž bě jemu nan slubił, zo k hodam domoj přińdźe. Tón běše wojak we wukraju. Kóždy dźeń hladaše Janoš z woknom won na pólny pućik, hač tam nan njepřińdźe.
Dźeń do patoržicy steješe mać w kuchni a kutleše husycu. Wowka sedźeše při kachlach a plećeše nohajcy. „Hdy no by nam Jězusdźěćatko skónčnje nana domoj přiwjedło“, wona zdychny.
Patoržicu rano steješe Janoš w spanskim wobleku při woknje, ale nana na pućiku njewuhlada. ,Što jenož, hdyž so wón po tak dołhim času wjace domoj njenamaka?, Janoš při sebi mysleše, a strach jeho zaja. „Póńdu jeho pytać! Njemóže tola być, zo dypkownje k hodam doma njeje. Je mi to slubił.“
Spěšnje chwataše hólc do wochěže, zjědźe do škórničkow, wobleče so zymski kabat, staji sej čapku a hižo steješe na dworje. Hišće raz so wobhladny, hač tež mać a wowka jeho njelepitej.
Hołk a tołk w delanskim lěsu
Stawizničku z pjera Diany Fryčec-Grimmigoweje zahrachu šulerjo 4. lětnika Ralbičanskeje zakładneje šule na swojej adwentničce.
Foto: Feliks HazaW lěsku, kotryž w ludźe „kólby“ mjenuja, bydla palčiki. Pilnje tam hižo měsacy dołho dźěłaja a dariki do hodownych pakćikow pakuja. Wšitke maja swětłu drastu, módročerwjeny pas a módru čapku. Kelko palčikow tam w małym hajku dokładnje je, nichtó tak prawje njewě. Zličić je tež njemóžeš, dokelž so stajnje hibaja. Nó haj, prajmy raz, zo je jich wulka syła. Někak pak runje lětsa něšto njetrjechi. Hdźe wostanjetaj knjez Mróz a knjeni Zyma? Wonaj dyrbitaj so wo zymičku starać, hewak rumpodich ze sanjemi wotjěć njemóže.
Znazdala je klinkanje zwónčkow słyšeć. Knjez Mróz a knjeni Zyma přijědźetaj na sanjach sedźo, na poslednju mjeńšinu do lěska. Štyri jelenje sanje ćahnu. A palčiki wočakuja wažnu fóru.
Palčiki: Smy waju hižo pytali! Hewak staj pod horu na nas čakałoj. Dokelž njejstaj přijěłoj, smy z dźěłom hižo započeli.
Knjez Mróz: Haj, na mni njezaleži, zo smój so zapozdźiłoj. (pokaza na knjeni Zymu)
Serbsce so zakuzłać dać
W Statnym dźiwadle Mainz njeinscenuja „Krabata“ jenož němsce
Sym prawje słyšała, tule na małym jewišću Statneho dźiwadła w Mainzu? Njeje to spěw „Měj ty dobru nóc“, kotryž kantorka Kristina Gorjanowa runje w hrě „Krabat“ zanošuje? Jazzowa, swobodna interpretacija je jara čućiwa a přeswědčiwa! To dyrbju hnydom na Walburgu Wałdźic a jeje wersiju na cejdejce „Mlokawka“ myslić.
„Dźiwam so, zo němske statne dźiwadło sej našu wjacerěčnosć ...
Za inscenaciju „Krabat“ Statneho dźiwadła Mainz je Katrin Maiwald dramaturgiju přewzała. Cordula Ratajczakowa a Julian Nyča staj so z njej wo koncepciji a zwoprawdźenju rozmołwjałoj.
Kak sće scyła mysličku zrodźili, hru „Krabat“ po romanje Otfrieda Preußlera inscenować?
Wjesołe hody !
Redakcija Serbske Nowiny Sukelnska 27 02625 BudyšinHodowne postrowy w cuzych rěčach Snano maće wy, lube dźěći, přećelow abo swójbnych, kotřiž tuchwilu w cuzbje přebywaja. A tak chceće jich zawěsće tež k hodam postrowić. Tu je wuběr přećow w najwšelakorišich rěčach. Snano je wam so hodźace mjez nimi! bołharsce: Wesela koleda ! finsce: Hyvää Joulua ! franzosce: Joyeux Noël ! frizisce: Noflike Krystdagen ! indonesce: Selamat Hari Natal ! irsce: Nollaig Shona Dhuit ! japansce: Shinnen omedeto ! chorwatsce: Sretan Božić ! ladinsce: Bon Nadel ! letisce: Prieci’gus Ziemsve’tkus ! retoromansce: Bella Festas daz Nadal ! šotisko-galisce: Nollaig chridheil !
Španiska pralina
Telefonat z rumpodichom
Rumpodicho, sy ty tam? Tu je Jurij Radworčan. Wjeselu so na tebje, wosebje na dary wšě. Sym wšak stajnje dušny był a w šuli dobre znamki měł. Nětk słuchaj, štož bych prajić chcył: Sy mi loni handy dał, kotryž pak sej njeběch přał. A tuž njeběch zrudźeny, hdyž bě bórze skónc’wany. Dźensa nětk će prošu zas, dar mi skónčnje laptop raz. Njewěš ty, što laptop je? Ně? Nó haj, njech je, kaž chce! W Budyšinje w centeru ći wšitko derje rozkładu. Nochcych će kritizować ... chcych jenož dobru radu dać. Rumpodicho, zrozum mje Janik bydli w Krakowje, wón mój dobry přećel je. Ženje jeho njewidźu, z laptopom to zamóžu. Hdyžkuli z nim porěču, joh wuhladam na wobrazu. Tuž luby, lubši, najlubši, spjelń tutu mału próstwu mi. Bóh dał, zo so to zešlachći. W.Š.
Hódanski kućik – słónčne pruhi
O
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Wuhódanje: 1 huso 2 Oslo 3 demo 4 Ohio 5 wěko 6 ničo 7 info 8 čoło 9 kino 10 awtomikra
Jeli pytane słowa 1 do 10, kotrež wšitke na samsny pismik „o“ kónča, prawje zapisaće, wučitaće we wonkownym rjedźe – w słónčnej pruze – zarjadowanje w hodownym času.
1 hodowna pječeń 2 norwegska stolica 3 skrótšenka za demonstraciju 4 rěka w Sewjernej Americe 5 je na horncu 6 „... njewadźi“ 7 skrótšenka za informaciju 8 dźěl hłowy 9 hrajnišćo filmow 10 jězdźidło
