Nima jeno sylny fundament za hospodarski přichod
Dźěłarnistwa DGB we Łužicy, w Sakskej kaž tež Braniborskej w zajimje energijoweho regiona hižo přez lěta wusko hromadźe dźěłaja. Zo móhli tohorunja stajnje zhromadnje na žadanja a wobstejnosće energijoweho hospodarstwa kaž tež politiskeho wuwića reagować, přewjeduja wone prawidłowne łužiske konferency.
Njedawna 13. łužiska konferenca bě dźěłarnikow we Wojerecach hromadźe zwjedła, zo bychu so dojednali, kak maja so na čas po zmilinjenju brunicy nastajić. Na dobro Łužicy a tam dźěłacych a bydlacych ludźi chcedźa so dźěłarnicy wosebje sylnje pod nowymi strukturami zasadźeć. Jako dźěłowy podłožk słuži jim při tym namjet za dźesaćdypkowy program. Wón wobkedźbuje wosebje te móžnosće a zakłady, kotrež tudyši energijowy region tuchwilu skići. To su dobre wuměnjenja. Łužica ma dosć potenciala, wužadanja noweho časa zmištrować.
Dźěłarnistwa trjebaja transparentnu politiku
Wutwar Delnjošleskeje magistrale kołowokoło Łaza chětro ...
Annemarie a Wilfried Kroschk čakataj na prěni ćah. Wšědnje dźiwataj so wuměnkarjej z Łazowskeho sydlišća nad twarskim postupom. Njedaloko jeju bydlenja je hižo wot kónca lěta 2015 twarnišćo Němskeje železnicy, hdźež nastawa zwisk mjez Hórnikecami a Pólskej – tak mjenowana Delnjošleska magistrala. Předwidźany je dwukolijowy elektrifikowany zwisk za wosobowy a nakładny wobchad. „Ležimy jara derje w časowym planje“, měni diplomowy inženjer Ulrich Mölke, wot lěta 2005 projektny nawoda Němskeje železnicy za Delnjošlesku magistralu.
Wažny rozsud je zakład projekta. Kónc měrca je so zaměrowy wobchadny zwjazk Hornja Łužica-Delnja Šleska (ZVON) schadźował a wosobowy wobchad za regionalnu železnicu na čarje Wojerecy–Zhorjelc skazał. Předewzaće ODEG dósta nadawk za přichodne dźesać lět. „To bě wažny signal. Rozsud da nam planowansku wěstotu“, projektny nawoda rozłožuje, „wšako twarimy we Łazu, Klětnom, Mikowje, Hóznicy a Niskej hnydom šěsć nowych zastanišćow. Mamy nětko wěstotu, zo su wone tež za wosobowy wobchad trěbne.“
Wjace škódnikow w lěsach
Z dalšim woćoplenjom zemje mamy tež w Hornjej Łužicy z přiběracymi wjedrowymi ekstremami a jich wuskutkami w lěsach ličić. Dalše družiny insektow a škódnikow móža so zasydlić.
Budyšin (SN/mwe). „Lěsy móhli so přichodnje pobrachowacych spadkow dla instabilniše stać, to rěka, zo njemóhli so škódnikam hižo tak spřećiwjeć.“ Tole měni Budyski wokrjesny ressort lěsneho a krajneho planowanja. Na naprašowanje Serbskich Nowin, z kajkimi škódnikami a škodami mamy klimoweje změny dla w lěsu ličić, nam dale zdźělichu: „Budźe wjace škodow wichora a krupow dla. W suchich lěćach wobsteji wjetši strach lěsnych wohenjow. Někotre družiny insektow nadeńdu lěpše žiwjenske wuměnjenja, so spěšnišo wuwija a móža w běhu lěta zdźěla wjace generacijow spłodźić. Zdobom móža družiny z juha zapućować a so tu rozpřestrěć.“
Wusyłanje Logo wowčerja wopytało
Zakonje zawody poćežuja
Rjemjeslnicy Rolandej Ermerej swoje starosće přednjesli
Pančicy-Kukow (SN/MWj). Rjemjesło ma tež dźensa złote dno, ale běrokratiske zakonje dźěło rjemjeslnikow njetrjebawši poćežuja. Tele zadźěwki wotstronić spytać chce Roland Ermer. Njedźichowski pjekarski mišter je prezident zjednoćenstwa sakskich rjemjeslnikow a nastupi jako direktny kandidat CDU za wólby zwjazkoweho sejma w tudyšim wólbnym wokrjesu. Wčera rěčeše wón w Pančicach-Kukowje na forumje „Rjemjesło ma złote dno – Płaći to tež dźensa?“. Organizowali běchu jón skupiny CDU gmejnow zarjadniskeho zwjazka Při Klóšterskej wodźe hromadźe z klóšterskej kolpingowej swójbu.
Šansy na wukubłanje dźeń a lěpše
Budyšin (CK/SN). We wuchodnej Sakskej je so wot minjeneje nazymy 2 970 požadarjow wo wukubłanske městno zapisać dało, to je pjeć procentow mjenje hač lěto do toho. Ličba wot předewzaćow a zarjadnišćow přizjewjenych wukubłanskich městnow je wo jědnaće procentow na 2 657 přiběrała. „Šansy, powołanje w regionje nawuknyć, su tak dobre kaž hišće ženje“, rozłožuje Thomas Berndt, šef Budyskeje agentury za dźěło. Runje tak płaći to za móžnosće, po wukubłanju w regionje wostać.
Charakter lěsneje železnicy wobchować
Mužakowske towarstwo a partnerojo nowu hlinowu čaru wotewrěli
Hlinowy podkopk w Miłorazu bě něhdy za Běłowodźansku cyhelnicu njeparujomny. Wot lěta 1967 do 1991 tam hlinu wudobywachu a wožachu ju po wosebitej čarje do bliskeje twornje. Hač do lěta 2013 jězdźeše po tymle wotrězku jenož hišće Mužakowska lěsna železnica k wosebitym přiležnosćam. „Wotbagrowanje čary Wochožanskeje brunicoweje jamy dla bě bolostne. To je, kaž by něchtó swoju chěžu zhubił“, powěda Andreas Urban, sobuzałožer towarstwa Mužakowska lěsna železnica. Tohodla začuwa wón połsta lět po wotewrjenju hlinoweje železnicy wulke wjeselo. Z partnerami koncerna Łužiska energija a milinarnje (LEAG), města Běłeje Wody a wokrjesa Zhorjelc je towarstwo nětko narunanski wotrězk čary wotewrěło. Tón wjedźe wot Běłeje Wody po bywšej čarje do cyhelnicy hač ke kromje wuhloweje jamy, wot wotbóčki Miłoraz hač k wuhladnišću Ćežka hora.
Staraja sowo krute dźěle w karoserijach
Halštrow. W kóždym awće, kotrež jězdźi po dróhach Němskeje, tči kusk Hornjeje Łužicy, wšako su mnohe předewzaća regiona dodawarjo awtomobilowej branši. K najwuznamnišim słuša bjezdwěla Halštrowska stancowarnja L + W, přisłušaca předewzaću Linde + Wiemann tzwr ze sydłom w hessenskim Dillenburgu. Kaž mnohe zawody awtomobiloweje branše chce so tež Halštrowski zaměrnje dale wuwić. „Tuchwilu twarimy na Rušičanskim přemysłownišću našu tak mjenowanu twornju II, z kotrejž přestrjeń podwojimy“, wuswětla nawoda zawoda Frank Berthold.
Wukubłanje je za 42lětnu přidružnicu kaž lotowe dobyće
Diana Gerber z Worcyna je so jako přidružnica w Miłočanskim transportnym předewzaću Missale požadała a hišće raz wukubłanje zahajiła. Bórze změje kónčne pruwowanje.
Prěnje nakładne awto je Diana Gerber hižo na turu pósłała, do Berlina ze spřihotowanej škleńcu. Na to je přichodna překupča za logistiske posłužby wězo tež trochu horda. W meji ma wona pisomne pruwowanje, ertne zakónčace slěduje potom w awgusće. Poprawom, tak Worcynjanka powěda, nochcyše ženje w běrowje dźěłać. Kaž pak so nětko wukopa, je to jeje wusonjene powołanje.
