Hač stej to spěwaj „Recept“ abo „Jedyn, dwaj, tři po štyri ...“, w kotrymž so skupina PoŠtyrjoch lóštnje předstaja, a dalše zaručeja kóždolětnje na Rynčec statoku w Jaseńcy dobru serbsku zabawu. A rjenje je, zo chcedźa tam tež klětu zaso tajki koncert zarjadować. Tola bjez pomocnikow to mó­žno njeje. Znowa su Florian Rynč a dobrowólnicy bywšu bróžnju wurumowali a wupyšili, blida a ławki wobstarali a na dworje stan stajili, trěbne wino a piwo nakupowali a na wječoru samym předawali. K tomu poskićachu horce kołbaski a rybičkowe całty. Tuž je dawno načasu so jim wšěm tež raz zjawnje za to dźakować. Přetož jeno z telko lubosću so tajke krasne serbske zarjadowanje radźi. Wone njeje jeno za zabawu myslene, z beneficnym koncertom dźě je tež zhromadne darowanje zwjazane. Hač běchu to pomocne akcije TCM, Gerata Róbla a dalšich, za kotrež su w Jaseńcy dotal pjenjezy zběrali – njech so wšitke projekty poradźa. Bianka Wjeńcyna

Jusk a wulki přiklesk za wulkotny koncert

Jaseńca (BW/SN). Statok Floriana Rynča w Jaseńcy je so sobotu wječor z młodostnymi a ze starodawnymi fanami skupiny PoŠtyrjoch jenož tak pukał.

Něhdźe 120 připosłucharjow dožiwi tam na beneficnym koncerće w dobrym hodźinskim programje nimo cunich dohodownych tež žortne lubozne a friwolne štučki muskeju kwartetow PoŠtyrjoch a Die Hormonischen. Pjenjezy zběrachu lětsa za projekt „first responder“ wo­hnjoweju woborow Chrósćic a Worklec. Z pjenjezami chcedźa zapłaćić wosebite wukubłanje wobornikow za prěnju pomoc při njezbožu a nakupić nuzowej nachribjetnikaj z defilibratorom a dalšimi nastrojemi.

Dźewjaty raz mjeztym móžeše spěwar Jan Rjeda publikum pola Rynčec w bróžni witać, a zhromadnje z Krystofom Rjedu, Benom Hojerom a Marekom Rjelku zanjese kwartet PoŠtyrjoch woblubowane štučki. Po pěsni „Dwě róži kćějetej“ slědowachu žortnej spěwaj wo błótowskich kórkach a wo karpach z Picnja, lubosćinskej štučce a kěrluš „Zešła je krasna róža“. W jeho teksće wšak běchu zmylki zatwarjene, kotrež měješe publikum spóznać.

Budyska agentura za dźěło spěchuje přistajenje ćežko zbrašenych w firmach

Budyšin (CK/SN). W Hornjej Łužicy je 1 159 ćežko zbrašenych bjezdźěłnych registrowanych. To stej 7,2 procentaj wšitkich w regionje wot bjezdźěłnosće po­trjechenych. „Ludźo ze zbrašenjom su zajimowani, na mnohotne wašnje talentowani a indiwiduelnje poćežomni“, rěka ze stron Budyskeje agentury za dźěło. Kaž statistika wujewja, maja 74,3 procenty z nich wotzamknjene wukubłanje. 812 žonow a muži je powołanje nawuknyło, dalšich 49 akademiski stopjeń docpěło. „Tónle potencial mamy dźiwajo na pobrachowacych fachowcow na kóždy pad wužiwać“, zwěsći Ilona Winge-Paul. Operatiwna jednaćelka Budyskeje dźěłoweje agentury skedźbni na wulku motiwaciju a angažement ćežkozbrašenych w jobje. To su z reakcijow předewzaćow zhonili.

Wčera mějach rozmołwu ze Serbom, kiž je mi wo swojich dožiwjenjach ze zbrašenymi ludźimi powědał. Cyle samozrozumliwje wón wopřijeće wužiwaše. Tak wobkrući zdobom moje nazhonjenja, zo čuje so tón abo tamny potrjecheny sam jako „zbrašeny“ w zwisku z „čłowjekom“ prawje pomjenowany. Wužiwa pak so jeničce słowo „zbrašeny“, to potrjechenych rani. Tuž maja mnozy słowo handicap za přihódniše. Tele słowo pak ma swoje korjenje we „wubědźowanju“. Njeje tuž lěpje wužiwać wot potrjechenych přiwzate wopřijeće? Słowo handicap bu prěni króć 1653 za zwuraznjenje sadźenja w loteriji wužiwane. Lěta 1754 jewješe so w konjacym wubědźowanju a 1883 přeńdźe do wšědneje rěče. A wot toho časa steji wone za runo­stajenje dweju wosobow z rozdźělnym wuchadźišćom. W lěće 1915 wužiwachu je prěni króć za ćělnje zbrašene dźěći, wot 1950 tež za dorosćenych z ćežemi při wuknjenju­. Milenka Rječcyna