Na njedawnym nowolětnym přijeću Kamjenskeho měšćanosty přepodachu prěni­ raz Myto Pětra Barta za inkluziju. Ideju za to zrodźił bě Kamjenski ergo­terapeut Michael Schiewack. Z mytom zwjazane pjenježne připóznaće 1 000 eurow přińdźe tohorunja z rukow Kamjenčana, kiž so hižo z powołanskich přičin z tym zaběra, štož inkluziju bytostnje wuznamjenja: Wón pomha čłowjekam, tak derje kaž móžno so (zaso) na zjawnym žiwjenju wobdźělić. Jako swoju ideju prěni raz zjawnje předstaji, mjenowaše jeho wyši měšćanosta Lessingoweho města Roland Dantz (njestronjan) „pioněra w naležnosćach inkluzije“.

Michael Schiewack sam praji k nastorkej, myto do žiwjenja zwołać: „Husto słyšach w zašłosći w zwisku ze sportom zbrašenych abo ludźi z handicapom mjeno Pětr Bart. Jako loni wo jeho smjerći zhonich, mje to pohnu počesćenje po nim pomjenować, wšako bě wón prócowar a iniciator na tym polu. Po dorěčenju z mandźelskej Weroniku Bartowej bě jasne, zo je myto za inkluziju woprawdźe hódne, nosyć mjeno Pětra Barta.“

Wot oktobra 2015 je Lucija Škodźina re­ferentka za dušepastyrstwo młodźiny w serbskich wosadach biskopstwa Drježdźany-Mišno. Swoje dźěłowe městno ma we Worklečanskim Don Boskowym domje. „Ze swojim dźěłom móžu cyrkej žiwu a mnohostronsku wuhotować, a to stajnje po přećach młodostnych“, Lucija Škodźina rozłožuje, „móžu swoju maćeršćinu pěstować. Wěra a rěč słušatej za mnje hromadźe.“

Młoda Serbowka je w Serbskich Pazlicach wotrostła. Hižo zahe začuwaše swoju socialnu žiłku. „Ta leži w swójbje“, měni 23lětna dźensniša Wotrowčanka. „Naša mać skutkuje w Kamjenskim Domje swj. Jurja, kotraž je w nošerstwje Carity. Kaž mać chcych so tež ja za potrěbnych zasadźeć. Začuwach přeće, zbožo, kotrež sama mam, wróćić.“