Pohladnicy powědaja wo dawnych časach, rěča wo podawkach a swědča wo ludźoch. Alfons Handrik wotkrywa nam swět, na kotryž smy w minjenych lětach nimale pozabyli.
Hosćenc na pohladnicy, kotraž je před wjac hač sto lětami hosći do njeho wabiła, je drje lědma hišće někomu znata. Napohlad a wuhotowanje powabliweho hóstneho domu w Lejnje njeposrědnje při dróze mjez Budyšinom a Kamjencom je so mjeztym dospołnje změnił. Zachowali a zwostali pak su njezapomnite stawizny hosćenca. Tam zetkachu so 17. měrca 1848 zastupjerjo burow z 30 klóšterskich wsow, zo bychu swoje žadanja napřećo klóštrej Marijinej hwězdźe zwuraznili. Bě to spočatk rewolucionarnych njeměrow lěta 1848 we Łužicy.
W septembru 1877 bu na žurli hosćenca prěnja serbskorěčna dźiwadłowa hra na wsy předstajena, na čož skedźbnja sto lět pozdźišo na nowym hosćencu připrawjena taflička. Předstajenje serbskich studentow a čłonow Chróšćanskeho towarstwa Jednota dožiwi tehdy wjac hač 200 zahorjenych přihladowarjow.