Berlin (Ku/SN). Hnydom štyri prapremjery je publikum minjenu wutoru w Berlinje-Steglitzu z wulkej dźakownosću dožiwił. Běchu to kompozicije Jana Cyža „Wokomik“, „List“ Ulricha Pogody, „Lubemu krajej“, wurězk z opery Petera Wittiga „Marie“, w kotrejž dźe wo katolsku publicistku a wojowarku přećiwo němskemu fašizmej dr. Marju Grólmusec, a „Wobrazy“ Heidemarje Wiesnerec.

Mjezynarodnje znata pianistka přeprošuje hižo wot 1995 kóžde lěto w januarje na „wosebity koncert na spočatku lěta“. Lětsa pak bě to koncert na spočatku lěća. Hakle minjeny tydźeń běchu hudźbnicy prěni raz zaso wustupili, mějo so po krutych postajenjach pandemije. Nimo prapremjerow zaklinčachu nětko – kaž přeco – twórby dalšich serbskich komponistow – Detlefa Kobjele, Jana Rawpa a Jana Pawoła Nagela, ale tež němskich, europskich komponistow a tajkich z USA.