Znajeće hesło „Nóc njeje jeno za spanje“? Gustav Gründgens bě spěw 1938 spisał a bórze jón ludźo po wšěch hasach hwizdachu. Hač tomu tež z titulemi serbskeje pop-opery „Carpe Noctem“ tak budźe, mamy wočaknyć. Ja znajmjeńša móhła sej to předstajić. Wšako chowa so w spěwach ta abo tamna melodija, kotruž sej kruće zašćěpiš. Přiwšěm je rozdźěla. Wobsah jednanja aktualneje produkcije młodych Serbow zaběra so z chutnej temu. Tajku Gründgens swój čas njeměješe. Protagonistaj serbskorěčneje produkcije mataj zmištrować wužadanja, z kotrymiž so snadź tež tón abo tamny bědźi – su to strowotne wobmjezowanja abo cyle jednorje rozestajenje z tym, hač čuješ so wšědny dźeń dosć wužadany a přiwzaty. Pop-opera pak bu přiwzata, to sym sej ­wěsta. Wo tym swědča štyri wupředate předstajenja. Nětko čakamy na to, zo móžemy tež pozdźišo hišće z pomocu nowych medijow jeje wuchopleńčaki po hasach ducy hwizdać. Milenka Rječcyna

Hornjołužiski festiwal komorneje hudźby je hižo do prěnjeho zynka wupředaty, 750 zastupnych lisćikow je rozebranych. Wot dźensnišeho hač do přichodneho pjatka hudźi dohromady 45 mjezynarodnych instrumentalistow w sydom łužiskich hrajnišćach.

Bart (SN/bn). „Hudźba je najrjeńša forma připowědanja. Wjeselu so tuž, zo zahajimy 2. hornjołužiski festiwal komorneje hudźby tu w Bartskej cyrkwi, hdźež smy před lětomaj mysličku za njón zrodźili. Zaměr zarjadowanja je, hudźbnikow, předewšěm ze Sakskeje, ale tež z tamnych zwjazkowych krajow a cyłeho swěta hromadu wjesć, zo bychu woni ze swojim skutkom hosćom zdaloka a zbliska rjanosć hudźby a regiona wuwědomili.“ To zwurazni intendant festiwala dr. Hagen W. Lippe-Weißenfeld wčera we wobłuku nowinarskeje rozmołwy w Bartskej ewangelskej swjatnicy.

10. septembra 1921 běchu w Malešecach na iniciatiwu wjesneho šewskeho mištra, wjesneho chronikarja a zahoriteho serbskeho prócowarja Arnošta Sykory, a jeho syna Kurta jednotu Sokoła załožili. Arnošta Sykoru wuzwolichu za starostu, načolnik (tak rěkaše zamołwity nazwučowar) bě wučer Ota Jurak. Spočatnje přewjedowachu jenož proste (gymnastiske) zwučowanja, ale hižo w nowembru samsneho lěta móžachu młodźi Sokoljo swoje kmanosće na prěkušu a bradłach dopokazać. Narjady běštaj Marko Smoler a Herman Šleca w Čěskej darmotnje dóstałoj. Malešanska jednota so derje wuwi, bu přikład za to, wutworić lěto pozdźišo dalšej jednoće w Poršicach a Ra­dworju. W Malešecach wotměchu 1. awgusta 1922 prěni sokołski swjedźeń w Serbach. Lěto pozdźišo wutworichu tam sku­pinje Sokołkow-žonow a Sokolatow-dźěći. Najmłódšich nawjedowaše Kurt Sykora. Wón bu 1927 zwjazkowy nazwučowar. Lěto do toho bě w Malešecach w stawiznach Sokoła mjez 1920 a 1933 jenički zlět Sokolatow z wobdźělenjom wosom skupin. Hač do rozpušćenja jednoty po 9.

Poprawom nalěto planowany a na ­nazymu přestorčeny Nysowy filmowy festiwal (NFF) skići cineastam dohlad předewšěm do kina Němskeje, Pólskeje a Čěskeje. Wospjet wuhotuja we wobłuku festiwala tež specifiski serbski ­wječor.

Wulke Hendrichecy (SN/bn). Towarstwo Kunstbauerkino wuhotuje NFF mjeztym 18. raz. Wot 16. septembra wubědźuje ­so wjace hač 60 mjezynarodnych hrajnych, dokumentarnych a krótkofilmow w třoch kategorijach wo sklptury, „Rybički Nysy“ mjenowane. Darićel hłowneho „Třikrajoweho filmoweho myta“ w hódnoće 10 000 eurow je sakske ministerstwo za wědomosć, kulturu a turizm. Najlěpšu dokumentaciju mytuje kam­panja „So geht sächsich“ z 5 000 eurami, za najlěpši krótkofilm přewostaji studijna rada Wysokeje šule Žitawa/Zhorjelc dobyćerjam 1 000 eurow. Swjatočne zakónčenje z přepodaćom mytow budźe 18. septembra w Habrachćicach (Ebersbach). Patronojo NFF su wospjet sakski ministerski pre­zident Michael Kretsch­mer (CDU), hejtman ­Liberecskeho kraja Martin Půta a Zgor­zelecski měšćanosta Rafał Gronicz.