Město Budyšin zastupuje mnohe města cyłeje Němskeje a Europy. Z dźesaćdźělnej dokumentaciju je so filmowcam sćelaka Arte něšto jónkrótne radźiło. Wo tym běchu sej přitomni na sobotnej premjerje w Budyskim NSLDź přezjedni. Po předstajenju prěnjeju dźělow serije su Budyšenjo teamej prašenja stajeli.
Budyšin (CS/SN). Poł lěta su filmowcy někotrych Budyšanow přewodźeli, zo bychu pytnyli, kak wobydlerjo mysla a kak z napřećiwnymi politiskimi měnjenjemi našeho časa wobchadźeja. „Dokumentacija měšćansku towaršnosć adekwatnje wotbłyšćuje“, bě jednohłósny facit wječora. Někotři připosłucharjo su sej mjeztym wšitke dźesać filmow dokumentacije wobhladali. Wšako su hižo wot spočatka septembra w mediatece Arte přistupne. Jara chwalili su sej koncept, so komentara wzdać a protagonistow samych za sebje rěčeć dać. Tak móže sej přihladowar sam wobraz tworić. A wobraz Budyšanam tyje. Nawodnica archiwneho zwjazka Grit Richter-Laugwitz mjez druhim chwaleše, zo je dokumentacija bjez hódnoćenja a tež bjez klišejow wuńdźe.
2. septembra před 150 lětami bě za němske staty, předewšěm za pruske kralowstwo, historisce wuznamny dźeń. Jich wójska dobychu w Němsko-Francoskej wójnje 1870/1871 swoju najwjetšu bitwu nad francoskim wójskom. Wot 1. septembra 1870 pola Sedana wobkružena armeja maršala Maurice de Mac-Mahona, w kotrejž bě tež 62lětny francoski kejžor Napoleon III., dyrbješe kapitulować. Napoleon III. pósła pruskemu kralej Wylemej I. swój tesak jako symbol podwolenja. Něhdźe 17 500 francoskich wojakow bě padnyło, a wjace hač 100 000 dyrbješe do wójnskeje jatby. Na němskej stronje bě 9 000 wojakow žiwjenje přisadźiło.
Krasne słónčne wjedro a rjany wid do daliny budźitej wosebite začuća. Hladamoj z 43lětnym etnologom dr. Robertom Lorencom na ławce pod wišninu sedźo dele na Wuježk pod Čornobohom a na łužisku krajinu hač k Hamorskej milinarni. Bukečanska cyrkwina wěža so za pahórkami zyboli. „Bydliće tule kaž w paradizu. Tajki krasny wid kóždemu dušu wokřewja“, praju młodemu mužej, kiž je mjeztym dwě lěće w Budyskim Serbskim instituće jako wědomostny sobudźěłaćer přistajeny. Lěta 2016 bě so ze swojej swójbu, mandźelskej Heiku a třilětnym synkom Milanom, z Berlina do tehdyšeje měšćanskeje hajnkownje nad Wuježkom přesydlił. Tuž móžeše wón wšědnje na wjes hladać, w kotrejž je swoje dźěćatstwo přežiwił.
Dźěćaca krajina we Wuježku
30. awgusta 1945 wutwori „Polski Związek Zachodni“ – PZZ (Pólski zapadny zwjazk) w Poznanju wosebity „łužiski referat“. Jeho nawoda bu pozdźiši serbski spisowaćel Anton Nawka. Zwjazk PZZ bu w hodowniku 1944 w Lublinje załoženy a měješe so wo natwar w nowych kónčinach hač k mjezy k Němskej starać a nětko tež Serbam pomoc skićić. W Poznanju bu hižo do wójny „Towarzystwo Przyjaciół Serbo-Łużyczan“ (Towarstwo přećelow Łužiskich Serbow) wutworjene. Tajke towarstwa nastawachu wot oktobra 1945 we wjacorych městach, tak tež w Krakowje a Częstochowje. W Poznanju załožichu wědomostne zjednoćenstwo „Prołuż“. 12. septembra 1945 schwali wone program k pomocy Serbow „Nad Łużycami polska straż!“.
Wuslědk pólskich aktiwitow mjez druhim bě, zo zmóžnichu młodym Serbam studij we Wrócławju a Poznanju. (Přispomnjenje: W Serbskej protyce za lěće 2012 a 2013 je prof. Hinc Šewc wobšěrnje wo přebywanju w susodnym kraju pisał.) K předwidźanemu załoženju serbskeho gymnazija w Zgorzelecu wšak ženje dóšło njebě. Mikławš Krawc
„Tule widźiš wšitkich ludźi, kotrychž jeno z nowin znaješ“, dźiwa so Norbert Eckstein připołdnju na Budyskim Póstowym naměsće. Pjeć lět po prěnim wopyće w Delnjej Łužicy sej nětko w Regensburgu rodźeny a dźensa na Nürnbergskim wyšim krajnym sudnistwje skutkowacy korespondent za jendźelšćinu a francošćinu Hornju Łužicu wotkrywa.