W Serbskim seminarje zaso swjaty křiž wisa
Praha (SN/MkWj). W Praskim Serbskim seminarje wot soboty zaso swjaty křiž wisa. We wobłuku małeje swjatočnosće su jón nad zachodom tamnišeje Hórnikoweje knihownje připrawili. Do toho bě jón farar Petr Jan Vinš poswjećił. Zarjadowanje sćěhowali su čłonojo Praskeho Towarstwa přećelow Serbow z Lukášom Novosadom na čole a delegacija Towarstwa Cyrila a Metoda z Jurjom Špitankom. Radworski chór Meja z dirigentom Pětrom Cyžom swjatočnosć hudźbnje wobrubi.
Wjacori rěčnicy pokazachu na wulki wuznam Serbskeho seminara, kotryž bu runje před 290 lětami załoženy. Wón bě swój čas nimale 500 młodym katolskim Serbam přebywanišćo a kubłanišćo. Lukáš Novosad přitomnych Serbow na to skedźbni, zo je so křiž „do wašeho domu“ nawróćił.
Trójce na dobro šulerjow hudźili
Dawa putacy dohlad do aktualneho połoženja
Budyšin (DŠ/SN). W rjedźe knižnych premjerow předstaji Ludowe nakładnistwo Domowina wčera wječor nowostku Křesćana Krawca, kotraž je runje hišće w lěće jeho kulowatych 80. narodnin wušła.
Za dwanaće monologow pod titulom „Sej statok stajili“ bě Hrubjelčanski awtor po lěće 2012 prěki a podłu po woběmaj Łužicomaj jězdźił, zo by awtentiske žiwjenske stawizny Serbow z třoch generacijow nahrawał. Před něhdźe 25 připosłucharjemi čitaše wón wčera w Budyskej Smolerjec kniharni, podpěrany wot lektorki Ingrid Juršikoweje, wurězki z třoch samoportretow – z Delnjeje Łužicy, ze Slepjanskeho regiona a z Chrósćic. Njeje to prěni raz, zo staja wjelestronski spisowaćel tu prašenje „Što wot nas wostanje?“, a to z wida serbskeho kulturneho prócowarja.
Kulturna skupina Lidová muzika z Chrastu je předwčerawšim w ...
Čitajće w nowym rozhledźe (30.11.18)
Decemberski Rozhlad je w šěrokim zmysle stawizniski. Před 400 lětami zemrě Albin Moller – muž, kiž wuda 1574 prěnje serbske ćišćane knihi. Rozhlad předstaja z Tšupca pochadźaceho fararja kaž tež wosud jeho kalendra a spěwarskich z małym katechizmom. Jens Buliš pisa wo njerunym žiwjenskim puću Mollera – na přikład njebě so duchownemu poradźiło, trajne farske městno namakać –, kotrehož běh móžeš z dźensnišeho wida wšelako interpretować. Po rozdźělnych pućach dóstachu so tež eksemplary Mollerowych spěwarskich z jedneje ruki do druheje, doniž so mnohe slědy za dźensnišeho zajimca njezhubja. Někotre pak wjedźechu k digitalizaciji, tak zo móžemy Mollera mjeztym w interneće čitać. Wo tym zhoniće z přinoška Franca Šěna.
Za swójbnymi slědami pytał je přez mnohe lěta a lětdźesatki Kevin Zwar, kotrehož prjedownik Pětr Zwar bě 1854 z Droždźija wupućował. Justyna Michniuk je so z Awstralčanom rozmołwjała.
Thietmar z Merseburga
Prapremjera a rarita
Słowjenski gitarist twórbu na dirigenta serbskeho pochada spisał
Po njedawnym počesćenju dr. Jana Rawpa na dnju posmjertnych 90. narodnin wusahowaceho serbskeho komponista a hudźbnowědnika předstajichu hudźbnicy a spěwarjo, mjez druhim sopranistka Romy Petrick, komorne kompozicije, kruchi za soloinstrumenty a spěwy. Liana Bertók bě program zestajała. Dramaturgisce wušiknje pokazachu woni wjelestronskosć wuměłca runje tak kaž jeho wuwiće nastupajo harmoniku a žanry.
„Humor je cyle wažna ručica“
Słubfurt. Wobydlerjam wokoliny něhdźe 30 kilometrow sewjernje zaliwa Łužiskeje Nysy do Wódry móhło switać, wo čo so při tutym dźiwnym, tak mjenowanym kófrowym słowje jedna. A wězo tež wšitkim, kotřiž su tam hižo raz na wopyće byli a so trochu za to zajimuja, što so za hranicu na tamnym boku rěki takle stawa. Jasnišo wěcka snano wupada, storčimy-li potom na Zielona Berg, Hrabiwalde abo Zgörzelic. Samo wo Bautszynje bě hižo rěč. Cyle jasnje, smy wosrjedź Noweje Ameriki. Wosebita „komisija za naležnosće pomjenowanja we wróćozdobytych kónčinach“ je sej tute wopřijeća wumysliła a zapisa je do swojorazneje karty, kotraž ma so wot wuchoda na zapad – znajmjeńša, dźe-li po woli iniciatorow projekta „Słubfurt a Nowa Amerika“.
