Biblioteki dale jara woblubowane
Na dnju bibliotekow měri so sobotu kedźbnosć na nimale 10 000 knihownjow w Němskej. Wone maja wulku přićahliwosć a su dale kulturne a kubłanske zarjadnišća z najwjace wopytowarjemi – tendenca samo stupa. Němski zwjazk bibliotekow je tole hakle njedawno w swojej rozprawje wo połoženju tychle žórłow wědy zwěsćił. Knihownje su so dawno z modernym městnom z e-bookami, konsolowymi hrami a digitalnymi informacijemi stali.
Ludnosć čita telko, kaž hišće ženje do toho. Knihownje po cyłej Němskej su loni přez 440 milionow medijow wupožčili. We wjac hač 122 000 je jich kóžde lěto w Kamjenskej měšćanskej bibliotece Gotthold Ephraim Lessing, jednej z najbóle wukonitych zarjadnišćow w Sakskej. Po prostej statistice sej kóždy Kamjenčan wob lěto přerěznje 65 titlow – su to knihi, časopisy, CDje a DVDje – wupožčuje. Za dwanaće procentow wobydlerjow Kamjenca a wokoliny je knihownja w Lessingowym domje prawidłowna adresa.
Z wjace hač 90 zarjadowanjemi w lěće spěchuje Kamjenska měšćanska biblioteka čitansku a medijowu kompetencu, wosebje w předšulskim a šulskim wobłuku. Marion Kutter
Hdźe su Słowincy wostali?
Kak je so w Pólskej słowjanski narod z wuchodneje Pomorskeje pominył
Wo Słowincach zhonich prěni raz w přiručkach za předmjet stawizny na Serbskej wyšej šuli, spisanych wot dr. Frida Mětška, tehdyšeho direktora šule. Běše to w lěće 1952. Do skicy wo Słowjanach (hlej časopis Serbska šula 1953/1954, str. 423) běše Mětšk zarysował Južnych Słowincow w Alpach kaž tež Sewjernych Słowincow při Baltiskim morju. Pozdźišo storčich na sadu w stawizniskej wučbnicy za šulu a powšitkownu wědu sowjetskeho awtora w němskej rěči wo słowjanskim ludźe Sewjernych Słowincow. Dopominam so na sadu, zo su „jich spěwy na přeco womjelknyli“, w tym zwisku tež přispomnjenje wo Serbach, pola kotrychž njeje wěste, hač přežiwja.
Lětsa, na wotewrjenskim zarjadowanju wustajeńcy wo Kašubach w Serbskim muzeju, prašach so nawodu kašubskeje kulturneje skupiny, kiž je po powołanju wučer, hač něšto wo Słowincach wě. Wědźeše jenož: Lud Słowincow je so zhubił. Hdy a kak, to njemóžeše rjec.
Přihotuja nowu wustajeńcu
Dokumentuje změny krajiny
Richard Iselt
Prawy zazběh do nazymy
Chór Lilija a Ćišćanscy rejwarjo a rejwarki publikum přeswědčili
Njebjelčicy (bl/SN). Na nazymski koncert do Njebjelčanskeje „Bjesady“ je wčera popołdnju nimale 60 ludźi přišło. Po róžowcowym nyšporje witachu jich tam z kofejom a tykancom zastupjerjo Domowinskeje skupiny Njebjelčicy a Załožby za serbski lud.
Prěni spěw Ralbičanskeho cyrkwinskeho chóra Lilija bě „Róža słuša do wěnca“. Nawodnica chóra Bernadet Šołćina z Koćiny bě ze spěwarjemi wšelake nazymske serbske kaž tež dalše słowjanske pěsnje nazwučowała. Běchu to kompozicije najznaćišeju twórcow serbskich oratorijow Korle Awgusta Kocora a Handrija Zejlerja, Michała Nawki a Bjarnata Krawca kaž tež dalšich komponistow. Znaty lóštny spěw „Naša mać, ta plincy pječe“ někotři z přihladowarjow sobu zynčachu. Prawy to kermušny a nazymski zazběh. Repertoire hóstneho cyrkwinskeho chóra wobsteji hłownje z kěrlušow. Někotre z nich woni na wčera popołdnju zanjesechu. Po pisanym programje wjedźeše tenor chóra Janek Wowčer. Na lóštne wašnje wón přihladowarjam jednotliwe přinoški připowědźeše.
Wuspěšny koncertz prapremjeru
Na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja dožiwi sobotu wječor něhdźe 80 wopytowarjow komorny koncert z twórbami Jura Mětška ze štyrjoch lětdźesatkow.
Budyšin (bn/SN). Po witanju hosći přez Johna Petrika, zastupjerja koncert zhromadnje z muzejom wuhotowaceje Załožby za serbski lud, kruch „ALLA BREVE …?“ hnydom dwójce zaklinča. Mjez poskitkami rozłožowaše hudźbny redaktor sćelaka Deutschlandradio Kultur dr. Gerald Felber serielnu kompozitorisku techniku. Meditatiwno-ekspresiwnym „TŘOM SEKWENCAM“ přizamkny so prěni wjeršk wječora, lěta 2005 spisane „QUATUOR NOIR“. Razna rytmiska twórba je mišterska hra z ćišinu; a byrnjež hłubše registry dominowali, nasta tola nic naposledk přez žadany flageolet zaćišć zynkowych płoninow. Po přestawce zaklinče štej trijo „… TORSO … ALLA … RONDO … ALLA … TORSO“ a prapremjera loni zakónčeneje kompozicije „STIGMA“. Wulka, njewšědna komorna wobsadka – klarineta, tenorowy a baritonowy saksofon, róh, basklarineta, cello a tři kontrabasy – agěrowaše jako kompaktny cyłk, byrnjež so kruch tež jako „dodekafonika za dźewjeć solistow“ wopisować hodźał.
Hornjoserbska premjera „Nic so smjeć“ derje přiwzata
Nalěwo na serbsku premjeru do dźiwadła abo naprawo na hudźbnu prapremjeru do Serbskeho muzeja? Ćežki rozsud přewostajichu organizatorojo zajimcam serbskeho kulturneho žiwjenja sobotu wječor na Budyskim hrodźe.
Budyšin (SN/CoR). Zabawne 70 mjeńšin dožiwi wjace hač 80 přihladowarjow w Dźiwadle na hrodźe. Ze sylnym přikleskom dźakowaše so publikum hrajerjam Lisy Čornakowej, Měrkej Brankačkej a Annje-Mariji Brankačkec kaž tež přełožerce krucha z chorwatšćiny Lubinje Hajduk-Veljkovićowej a słowjenskemu režiserej Jaši Jamnikej. Tež trójnu „Sławu“ zanjesechu na premjernym swjedźenju za poradźeny kruch „Nic so smjeć!“.
