Koncert kaž stawizniska hodźina
Z lóštnym zhromadnym spěwanjom je so wutoru wječor w Pančicach-Kukowje lětuši posledni z cyłkownje 14 nazymskich koncertow Załožby za serbski lud zakónčił.
Pančicy-Kukow (BW/SN). Wjace hač 60 ludźi młódšeje, srjedźneje a staršeje staroby bě zawčerawšim na koncert skupiny Přezpólni w „Starej hospodźe“ přišło. Młodźi mužojo a pacholjo z klóšterskich wsow wokoło swojeho nawody Fabiana Kaulfürsta zanošowachu z jasnym, sylnym a čerstwym hłosom stare serbske ludowe spěwy, kotrež běchu sej ze Smolerjowych zběrkow a z Kraloweho huslerskeho spěwnika wubrali. Tak zaklinča mjez druhim znaty ludowy spěw „Hej witajće hólcy zdaloka“. Slědowachu mjeztym woteznate stare serbske kwasne spěwy, kajkež spěwachu na přikład we Wojerowskej kónčinje, a dalše spěwy wo camprowanju w sakskej Hornjej Łužicy, wo słódnym piwje w Křidowje (Schiedel) a Jěžowje, wo pachołomaj na słužbje w Radworju a w Pančicach a tež žortne štučki, tak wo nješwižnych mandźelskich a njeswěrnych žónskich.
Dr. dr. Józef Jakubaš
Na dlěši čas poslednja wustajeńca Serbskeho muzeja
Choćebuz (HA/SN). Znaty serbski moler a grafikar Jan Hanski, rodźeny w Njebjelčicach, by 24. nowembra woswjećił swoje 90. narodniny. Jemu k česći je Choćebuski Serbski muzej wuhotował wosebitu kabinetnu wustajeńcu. Minjeny pjatk wotewrěchu bohatu přehladku, za kotruž běchu sej z muzeja w Eisenhüttenstadće a wot priwatnych wosobow wšelake eksponaty wupožčili.
Tež serbske přisłowa čitali
Budyšin (ML/SN). „Łužiska literatura dopołdnja“ w Budyskim Dźiwadle na hrodźe přiwabi zawčerawšim znowa wjace hač sto zajimcow. 106. literarne zarjadowanje NSLDź a nakładnistwa Lusatia bě jubilejnemu slěbornemu wudaću woblubowaneje Hornjołužiskeje domjaceje protyki (Oberlausitzer Hausbuch) wěnowane, kotruž dr. Frank Stübner hižo 25 lět wuspěšnje wudawa. Jeje prěnje wudaće bě hišće edicija LND. Jeho tehdyše načolnistwo pak so boješe, zo nakład 8 000 eksemplarow njewotbudu a nochcyše tuž přihotowanu knižnu protyku w němskej rěči ćišćeć dać. Lektor dr. Stübner pak skedźbnja je na wotedate nawěški we wysokosći 43 000 hr. Pjenjezy bychu so dyrbjeli z přiražku wróćić, njebyli so w protyce wozjewili. Tole powědaše nakładnik dr. Stübner, kiž bě 1. apryla 1992 swójske nakładnistwo Lusatia załožił, wo spočatkach wudaća knižneje protyki. 300 awtorow, mjez nimi Jurij Brězan, prof. dr. Hinc Šewc a tójšto dalšich Serbow, je dotal za nju pisało. Wot prěnjeho do 25. wudaća staj kóždolětnje Kito Lorenc z basnju a Manfred Laduš z Hornjołužiskim pitavalom a z dalšim přinoškom zastupjenaj.
Wulka radosć nad derje zdokonjanym wuslědkom
Z wjesołej naladu a wulkej napjatosću přichadźachu wěriwi wobeju konfesijow kaž tež mnozy hosćo minjenu sobotu nawječor do Budyskeje Tachantskeje cyrkwje swjateho Pětra. Tuž bě swjatnica přewšo derje wopytana.
Budyšin (CRM/SN). Zakónčenje dwulětneho wobnowjenja simultaneho Božeho domu woswjećištej ewangelska a katolska wosada dostojnje w ekumeniskej přezjednosći ze słownej Božej słužbu. Pozběhowacy běše zhromadny zaćah katolskich a ewangelskich duchownych do Tachantskeje cyrkwje. Liturgiju swjećachu superintendent Werner Waltsgott, fararka dr. Maria Henke-Probst a farar Christian Tiede zhromadnje z katolskim tachantskim fararjom, prelatom Witom Sćapanom. Z katolskeho wołtarnišća prědowaštaj jako zastupjerjej nawodnistwa wobeju cyrkwjow tachantski dekan Klemens Ullmann a wyši krajny cyrkwinski rada Peter Meis z Drježdźan. Wobaj wu- zběhnyštaj trěbne wobstajne prócowanje wo jednotu we wěrje.
Koncert radźeny
Hermank jako nitka słužił
Zabawne popołdnjo na nazymskim koncerće w Bukecach
Bukecy (JKr/SN). Zo lubi nazymski koncert w Bukecach dobru bjesadu a zabawu, je mjeztym tež zwonka narańšich Serbow znate. A tak přichwata wčera popołdnju najebać pancate a wichorojte wjedro něhdźe 70 hosći nic jenož ze wsow wokoło Bukec, ale tež z Kubšic a Barta do Bukečanskeje wjesneje hospody. Po zwučenym wašnju móžeše so tež lětsa Załožba za serbski lud jako zarjadowarka nazymskich koncertow na Bukečanske kulturu spěchowace towarstwo spušćeć. Jeho čłonojo běchu wšitko za rjane popołdnjo při šalce kofeja a skibce tykanca přihotowali. Składnosć zhromadneje bjesady do poprawneho započatka koncerta wuži tójšto ludźi.
Slepjanski folklorny ansambl z nowymaj spěwomaj
Budyšin (Łu/SN). „To je prawe serbske předstajenje z ludowymi spěwami, hercami a rejemi. Takle so nam to lubi.“ Tak a podobnje so wjacori wopytowarjo nazymskeho koncerta zawčerawšim na žurli Serbskeho domu po programje Slepjanskeho folklorneho ansambla wuprajichu. Paleta poskićenych programowych dypkow běše wotměnjaca, wšelakora a dobra wuměłska měšeńca. Tak so žónski chór spěwajo tež do rejki poda, a hercy nimo hudźenja na ludowych instrumentach tohorunja spěwachu, kaž znatu „Lubku liliju“, kotruž zaspěwaštaj nawoda ansambla a husler Wolfgang Kotisek a Frank Hermaš, kotryž tež rejuje.
Hdyž Čechaj wótře serbsce spěwataj
Na filmowym festiwalu móžeš so derje wo stawje filmowstwa wuchodnych susodow wobhonić. Móžeš pak zdobom – to je wosebitosć wšěch tajkich festiwalow – tych ludźi zetkać, kotřiž tele filmy produkuja. A druhdy so tež šansa skići, z nimi wosobinsce porěčeć.
Tomu tež tak bě, jako wobhladachmoj sej lětsa z koleginu-redaktorku Ines Neumannojc z Noweho Casnika lětsa w sekciji „Heimat/Domownja“ filmaj wo wuhlowej problematice. Martin Dušek a Ondřej Provazník předstajištaj poetisku dokumentaciju „Ženy SHR“ (2010) wo wobydlerkomaj Hornjeho Jiřetína, kotrejuž přećelstwo so wuhla dla złama. W zjawnej rozmołwje po filmje so jenož njewukopa, zo ma Martin Dušek wosobinski poćah k temje, wšako bě jako dźěćo blisko jamy wotrostł, ale zo ma tež wosebity humor. „Běch jako hólčec přeco fascinowany wot wulkich wuhlowych bagrow, běštej to lubosć a hida naraz. Dźěd praješe, zo tónle kročaty bager jónu tež k nam přińdźe a nas zniči. Tuž je to nětko wěsta wjećba, hdyž wo tym filmy wjerću“, wón ironisce rjekny.
Wo zwiskach Domowiny k zapadnym mjeńšinam
Budyšin (SN/CoR). Hač su to Mjezynarodny folklorny festiwal „Łužica“ abo koparske mišterstwa narodnych mjeńšin Europeada – dźensa su styki Domowiny k wukrajej samozrozumliwe. Před 30 lětami tomu tak njebě. Kajke běchu zwiski k druhim mjeńšinam w NDRskim času, wo tym dotal žana literatura njeeksistowaše. Dr. Ludwig Ela – po słowach lektora LND Michała Nuka jedyn z najproduktiwnišich awtorow Serbskeho instituta – je z nowej publikaciju započał tónle běły blak pjelnić, a to na zakładźe něhdźe 100 archiwowych žórłow. Wosebity zešiwk Lětopisa „Die Auslandsbeziehungen der Domowina zwischen 1950 – 1989“ dožiwi wčera w Smolerjec kniharni swoju premjeru před 25 zajimcami. Zastupjerjo Domowiny mjez nimi njeběchu.
