Marga Morgenstern Błóta jara derje znaje, je wo nich wjacore knihi napisała a wodźi zajimcow po „zelenym domje“, kaž swoju domiznu mjez Lubinom, Tšupcom, Bórkowami, Radušom a Lědami mjenuje. Mějach jónkrót­ne dožiwjenje, jako podach so z njej po hornich Błótach z awtom na něhdźe 60 kilometrow dołhe pućowanje.

Prěnja stacija dnjoweho wulěta bě Lubin – tam při hrodźe a k njemu słušacej hadźacej hrjebi. Tule Marga Morgenstern přeco swoje wodźenja zahaja. „W Lubinje je so wšitkich tysac kilometrow groblow (Fließe) zjednoćiło, zo bychu so podłu Lubina w delnich Błótach do hłowneje Sprjewje wuleli“, agilna wuměnkarka rozkładuje a dodawa, „Błótowčenjo so lětstotki prócuja, zo bychu wodu do horšće dóstali. Při suchoće ju trjebaja, při zapławjenjach chcedźa ju wotbyć.“