Basnik, nakładnik a čłon Zwjazka serbskich wuměłcow Peter Huckauf swjeći 12. meje wosomdźesaćiny

Wujimk z eseja „Liubusua – poetiske wobsydlenje“:

Zapadny Berlin drěmaše hišće w swojim idyliskim byću. Bě spočatk sydom­dźesatych lět, to sej we Wuchodnym Berlinje kupich zběrku basnjow Johannesa Bobrowskeho „Wetterzeichen“. W njej jewi so Serbam wěnowana baseń „Jakub Bart in Ralbitz“.

Kak daloko saha pomjatk čłowjeka? Što dyrbi so stać, zo žiwjenje njewomjelknje, zo čłowjeska rěč nihdy njewoněmi? Myslu sej, zo je stajnje tajke něšto kaž susod­stwo a z nim zwjazana toleranca, kotrež nas pohnuwa pismiki we wobšěrnym zmysle słowa­ čitać, je zběrać a zachować.

Ja sonju a so hač dodźensa druhdy dopominam na kónc hrozneje Druheje swětoweje wójny. Ze swojej maćerju a swojim młódšim bratrom bydlach w Rukowje. Přez nóc bu naše městačko wot njepřestajnych prudow ludźi zajate. Wjele rěčow bě tam naraz słyšeć, kotrež lědy štó rozumi. Dyrbimy my před Babylonom přeco jeno ćěkać? Z Łužicu mje hač do dźensnišeho dnja wjaza njesměrny wobzor.29.6.1997

Peter Huckauf

... (wujimk)