W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež je trjeba znowa skedźbnić, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka serbskim čitarkam a čitarjam dawać.

Tónle wobrazowy zwjazk z lěta 1973 sym sej znowa přečitała, ale wosebje jón zaso z wokřewjenjom přelistowała. Awtor fotow je Gerald Große a tekst wo stawiznach Budyšina je napisał tehdyši načolnik nakładnistwa Měrćin Benada. Wón w zawodnych słowach romantiske kuzło srjedźowěkowskeho stareho města, krasnu siluetu a schowane kućiki wopisuje, ale zdobom ideologiske wusměrjenje tehdyšeho časa ze znatymi słowami wuzběhuje – rjekojo Čerwjeneje armeje, wot wuklukowanja wuswobodźeni dźěławi, socialistiske wosobiny, woprawdźita wótčina Serbow. To drje bě tež jedna z přičinow, zo njeje nakładnistwo krótko po towaršnostnym přewróće wobrazowy zwjazk znowa wudało, hačrunjež je chutnje wo tym rozmyslowało. Dźěše wšak wo to, so na změnjenych knižnych wikach z wurjadnej, jónkróćnej knihu prezentować.