Rozmołwa z komponistom Hincom Rojom

Hinc Roj, čłon Zwjazka serbskich wuměłcow, komponist a bydlacy w Klětnom, je hišće dźensa jara produktiwny w hudźbnym tworjenju. Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.

Pjatk,15. apryla, budźe za Was wuznamny dźeń. Na nim zaklinči prěni króć Waša 5. sinfonija „Stalingrad“. Što to začu­waće?

H. Roj: Komponowach sinfoniju „Stalingrad“ po operaciji přećiwo rakej. To bě 2004. Štyri lěta pozdźišo partituru dokónčich. Za mnje bě to nutřkowna po­trjeba, wojakam Stalingrada – sowjetskim a němskim – pomnik stajić. Mi njeńdźe­ nastupajo Stalingradsku bitwu jenož wo němskich wojakow, ale tež wo ruskosowjetskich­, kotřiž mějachu wjace woporow hač němscy wojacy. To je mje jara jimało. Spytach tuž začuća wo­jakow wobeju stron hudźbnje zwuraznić. Za mnje je to wulkotne začuće, zo sinfonija prěni króć zaklinči. Sym wšěm dźakowny, kotřiž tole zmóžnja.