Pod nawodom Judith Kubicec předstaja 2. a 3. oktobra chór Lipa, Sinfonietta Drježdźany a solisća „Serbski rekwiem“ Korle Awgusta Kocora w Chróšćanskej cyrkwi. Cordula Ratajczakowa je so z dirigentku Filharmonije Baden-Baden rozmołwjała.

Kak je so myslička zrodźiła, „Serbski rekwiem“ znowa zaklinčeć dać?

J. Kubicec: Wuchadźišćo bě moje wosobinske nazhonjenje. We wokomiku, hdyž bě jedyn bliski přećel nadobo ze- mrěł, chcych tróštowace słowa tohole rekwiema w maćeršćinje słyšeć, ale tón tu njebě. A tak sej prajach: Dyrbju so wo to starać, zo rekwiem znowa zaklinči. Rozdźěl, kak móža słowa w maćeršćinje skutkować, jara začuwach. Wšako sym rekwiem tež hižo w druhich rěčach spě­wała.

Što je Was wabiło, rekwiem zhromadnje z chórom Lipa předstajić?

Prezident Sakskeho krajneho sejma dr. Matthias Rößler (CDU) je njedawno wopytał Budysku serbsku pěstowarnju „Jan Radyserb-Wjela, kotraž je w nošerstwje Miłočanskeho Křesćansko­socialneho kubłanskeho skutka CSB. Milenka Rječcyna je so z dr. Rößlerom wo kubłanskich naležnosćach rozmołwjała.

Što sće sej z wopyta sobu wzał?

M. Rößler: Tworjach sej zaćišć wo tym, kak w tymle kubłanišću serbsku rěč a kulturu spěchuja. Z tym wšak ma so cyle deleka, pola tych najmjeńšich započeć. Witaj-projekt bu hižo před mnohimi lětami zahajeny, a widźu, zo wón funguje. Njejsu to jeno serbske dźěći, kotrež so w rěčnych kmanosćach sylnja a w swojej kulturje zakorjenjeja. Tež němske dźěći zdobywaja sej tele krasne bohatstwo Łužicy. Dwurěčnosć jako symbioza serbskeje a němskeje kultury je bjezdwěla něšto wulkotne a jónkrótne, štož tule w Sakskej mamy. Mam tele kubłanje w dwěmaj rěčomaj paralelnje za móst k susodnym narodam w Europje.