Wot oktobra hač do januara klinči wone „halali“ tež po łužiskich lěsach. Za hońtwjerjow je so hłowna sezona zahajiła. Při tym je wěstota hajnikow a honjerjow runje tak wažna kaž za wuchodźowarjow.

Nazymu a w zažnej zymje wotměwaja so hibanske hońtwy, tež honjenske abo tłóčace hońtwy mjenowane. Čerwjene třiróžki z napisom „Hońtwa“ abo „Kedźbu, hońtwjerjo“ skedźbnjeja při dróhach kaž tež­ při lěsnych a pólnych pućach na hońtwy. Němski hońtwjerski zwjazk prosy wuchodźowarjow, sportowcow, jě­charjow a přećelow přirody, tele znamješka wobkedźbować. Tež na powjaz přiwjazane banćiki abo lapki móhli pokazka na blisku hońtwu być.

Na wěstotu při hońtwach kładu při wukubłanju a w praksy wulku wažnosć.

Při hibanskich hońtwach ćahnu honjerjo z psami pomału po lěsach. Přez nastawacu haru spłóša woni sorny, dźiwje swinje a dalšu dźiwinu a honja (tłóča) ju pomału, ale wobstajnje do směra třělcow. Tak móža tući starobu, splah a konstituciju dźiwiny derje spóznać a wutřěl wěsće wusměrić.