Jedyn wjeršk po druhim wotměwa so w Serbach tuchwilu na česć Korle ­Awgusta Kocora a Handrija Zejlerja. Wužitk z nich maja wšitke generacije, młódša dožiwi tajke zarjadowanje tón tydźeń we Wojerecach.

Wojerecy (SN/MiR). Štyri dny knježeše na zahrodźe doma Domowiny we Wo­jerecach čiłe žiwjenje. Wot wutory hač do pjatka přebywaše tam něhdźe 220 šulerjow 4. lětnika ze serbskich a serbšćinu wuwučowacych zakładnych šulow. Dźěći běchu přijěli z Budyšina, Chrósćic, Pančic-Kukowa, Worklec, Ralbic, Radworja, Kulowa, Wojerec a ze Slepoho, zo bychu so ze serbskimaj wótčincomaj pod hesłom „Zetkanje ze Zejlerjom a z Kocorom“ zaběrali. Zhromadny projekt Wo­jerowskeje župy „Handrij Zejler“ a Budyskeho Rěč­neho centruma WITAJ (RCW) bě dobył we wobłuku wubědźowanja ­SIMUL pjenježne myto. Projektne dny su wobstatk „Lěta Zejlerja a Kocora“, dopominace na 150. posmjertniny basnika Handrija Zejlerja a 200. narodniny komponista Korle Awgusta Kocora.