Přiroda je dyrdomdej
Stacija, kotruž Michał Zahon z Wěteńcy na sportowym a pućowanskim dnju Serbskeho šulskeho towarstwa poskićeše, bě dźěćom wosebje zajimawa. Milenka Rječcyna je so ze serbskim hajnikom rozmołwjała.
Kak je k tomu dóšło, zo sće staciju wo přirodźe na sportowym a pućowanskim dnju Serbskeho šulskeho towarstwa zarjadował?
M. Zahon: Monika Süßowa z SŠT bě so na lěsniski wobwod Hornja Łužica w Budyšinje z próstwu wobroćiła, sej material za wuhotowanje tajkeho swjedźenja wupožčić. Za mnohe dźěći bě to přidatny serbskorěčny poskitk, wšako mnohe z nich zapřijeća z přirody skerje jenož w němskej rěči znaja. Tak sym staciju wuhotował a dźěćom w serbskej rěči lěs a jeho wobydlerjow zbližił. Tajke dźěło słuša mjez druhim tež k mojim nadawkam jako hajnik lěsnistwoweho rewěra.
Maće časćišo składnosć, z dźěćimi dźěłać?
Požadany stipendij dóstała
Móžnosć, w šulskim času do wukraja hić, maja mnozy młodostni. Často pak swój són mało poskitkow dla cofnu. Sakske kultusowe ministerstwo zmóžnja kóžde lěto 35 stipendijow, za kotrež móža so šulerjo 9. lětnikow požadać. Lena Kutschke z Radworskeje wyšeje šule je tajki dobyła. Bianka Šeferowa je z njej porěčała.
Kak sy wo poskitku kultusoweho ministerstwa zhoniła?
L. Kutschke: Naša wučerka Monika Šołćina je nas wo tym informowała a we mni zajim zbudźiła. Na wotpowědnej internetnej stronje so wo programje wobhonich. W měrcu sym relatiwnje krótkodobnje rozsudźiła pisomne požadanje zapodać.
Što bě za požadanje wšitko trěbne?
Tajke a hinaše wašnje postrowa
Sće hižo jónu zwěsćili, kak rozdźělnje so strowimy? W Serbach słyšimy dźensniši dźeń „Halo“, „Witaj“ abo „Dobry dźeń“. W serbskich katolskich wosadach wužiwaja ludźo často hišće „Budź chwaleny Jězus Chryst“. Rjenje, hdyž so ewangelscy wěriwi z „Pomhaj Bóh“ strowja. Tejle słowje tež katolscy Serbja swojim ewangelskim bratram a sotram rady popřewaja. W postrowje, pokazuje so wulka bohatosć našeje kultury. Zapřijeć do wšeho toho móžu tež hubku na lico, klepnjenje z ruku na ramjo a wobjimanje.
Zadźiwana a swoju njewěstosć sej wuwědomjejo běch při postrowach muži, pochadźacych z aziskeho, romanskorěčneho a južneho kraja Europy, kotřiž nam meble wožachu. Muž aziskeho pochada postrowi muske wosoby našeje swójby z ruku. Tež mi ju lochce potłóči. Poprawom wšak ludźo z aziskich krajow husto jenož hłowu chilejo strowja. Muž ze zapadneje Europy zaso ruku kruće tłóči. Tam žonje po starym wašnju poprawom ruku njedawa.
Jako dirigent a poradźowar přeco hišće aktiwny
Wot lěta 1991 běše wón połdra lětdźesatka mysler, zdźěla tež wodźer a mjezwočo Serbskeho muskeho chóra Delany. A hač do dźensnišeho njeje so na tym wjele změniło. Rěč je wo Pawole Šołće-Kulowskim. Tež minjene lěta je 2. septembra 1934 rodźeny Šołta skutkowanje muskeho chóra dokładnje sćěhował, ćělesu jako dirigent wupomhał a, bě-li trěbny, zwučowanja w Konječanskej burskej stwě nawjedował.
Nowozapočatk postajić
Čłowjek so dźiwa, što wšo je naraz móžno a kelko pjenjez dawa, a to něšto dnjow do wólbow Sakskeho (kaž tež Braniborskeho) krajneho sejma přichodnu njedźelu. „Miliardy brunicowym kónčinam“, „Srědki za nowu technologiju“, „Pjenjezy za serbske knihi“ „2,3 miliony eurow spěchowanja za spěšny internet dóstali“ „Stat přewostaji miliony eurow – wobšěrne inwesticije w Slepjanskej a Trjebinskej gmejnje planowane“, tak a podobnje rěkachu minjene dny nadpisma w Serbskich Nowinach. Połožili su zakładny kamjeń za industrijne wulkopředewzaće „BigBattery Łužica“ w Čornej Pumpje, wotewrěli su w Budyšinje Serbsku rěčnu šulu a we Wojerecach serwisowy běrow za serbšćinu, Sakski fonds „Čiń sobu“ za projekty na bazy su załožili a dale chcedźa Fraunhoferski inowaciski labor „Manufaktura přichoda Łužicy“ zwoprawdźić. Sakscy wučerjo móža so nětko ze zastojnikom stać, a nětčiši sakski ministerski prezident Michael Kretschmer přilubja na wólbnych plakatach 1 000 nowych policistow za swobodny stat.
„Kak bych so ja zadźeržała?“
Elisabeth Prégardier z Oberhausena bě minjeny tydźeń z hosćom sympozija składnostnje 75. posmjertnin dr. Marje Grólmusec w Budyskim muzeju. W lěće 2000 bě dźensa 85lětna sobu wudała knihu „Briefe nach Radibor“, z listami Grólmusec z jastwa a kaceta Ravensbrück. Z Elisabeth Prégardier, kotraž bě 1963 prěnja hłownohamtska sobudźěłaćerka němskeje katolskeje biskopskeje akcije Adveniat, je so Cordula Ratajczakowa rozmołwjała.
Sće nimo knihi z listami Marje Grólmusec tež dalše knihi wudała, wěnowane žonam, kotrež su pod nacionalsocialistam ćerpjeli. Čehodla was tema wabi?
Strukturny zakoń dyrbi přińć
Na 15. łužisku konferencu bě Němski zwjazk dźěłarnistwow (DGB) minjeny štwórtk do Carneho Gózda (Schwarzheide) přeprosył. Tema bě wězo strukturna změna. Z Danu Dubil, jednaćelku DGB regiona wuchodna Sakska w Budyšinje, je Axel Arlt porěčał.
Kotre impulsy sće z lětušeje łužiskeje konferency DGB sobu wzała?
D. Dubil: Strukturneje změny dla chcetej wobaj zwjazkowaj krajej hišće wušo hromadźe dźěłać. Wobaj ministerskaj prezidentaj staj so za dobre dźěło wuprajiłoj. Wobaj krajej stej wuwićowu towaršnosć wutworiłoj, zo byštej proces strukturneje změny wodźiłoj. Při tym je so sakski ministerski prezident wotewrjeny za namjety a mysle pokazał, kak hodźała so strukturna změna organizatorisce lěpje zmištrować. Mnozy akterojo přizjewja narok, sobu činić chcyć. Tež my to chcemy za dźěławych w regionje.
Wobdźělnicy rěča wo nowych idejach, kotrež su tam słyšeli. Kotre su to za Was?
Awtodróhu optiměrować
Prózdniny su nimo a tak za mnohich tež wočerstwjacy dowol. Nadźijomnje měješe kóždy z nas dosć rjanych dožiwjenjow, z kotrychž móže čerpać. Ja mam tajke na kóždy pad. Přiwšěm je mje na wróćojězbje z juha jedna wěc chětro mjerzała. Na něhdźe 1 100 kilometrach smy jako swójba sylny wobchad w Chorwatskej, Słowjenskej, Awstriskej a Němskej jara derje zmištrowali. Najhórše na jězbje pak bě poslednje 50 kilometrow z Drježdźan do Budyšina. W Porchowje so rozsudźichmy zwjazkowu awtodróhu A 4 wopušćić. Jedne awto po druhim, karawana Lkw-jow pohibowaše so tam do směra na Pólsku. Štyričarowa A 4 bě sobotu připołdnju kopata połna. Kak drje tam wšědny dźeń rano abo popołdnju wupada, hdyž ludźo na abo wot dźěła jězdźa, nochcu sej radšo předstajić. Mnohim je to zawěsće wšědnje wulke wužadanje.
Zmužić, ale njewobćežować
Z inscenaciju „Za Marju – Wosrjedź nocy“ chce Serbski ludowy ansambl před 75 lětami wot nacionalsocialistow zamordowanu Marju Grólmusec wopominać. Bosćan Nawka je so z awtorom, režiserom a wuhotowarjom krucha Wilfriedom Buchholzom rozmołwjał.
Knježe Buchholzo, što je Was pohnuło kruch wo Mari Grólmusec spisać?
W. Buchholz: Zhromadna přećelka je mje intendantce SLA Judith Kubicec předstajiła. Wona pytaše za někim, kiž móhł program składnostnje spomnjeća serbskeje antifašistki zestajeć. Namaj woběmaj bě wažne město něčeho wobćežowaceho něšto pokazać, štož zmuži. Potajkim nic kruch wo, ale za Marju Grólmusec. Jedna so potajkim wo nadawkowu twórbu. Zo sym mjeztym tež za wuhotowanje zamołwity, je so prosće tak wudało.
Kak sće so tematice zbližił?
Stupi so raznje na bok mjeńšiny
Před pjeć lětami bě tenor Björn Casapietra posledni raz w Budyšinje koncertował, lětsa chce to znowa 15. septembra w Serbskim muzeju. Cordula Ratajczakowa je so ze spěwarjom rozmołwjała.
Zwotkel pochadźa zajimawa němsko-italska kombinacija Wašeho mjena?
B. Casapietra: Sym dobra saksko-italska měšeńca. Mój nan bě sakski dirigent Herbert Kegel, moja mać italska sopranistka Celestina Casapietra. Sym dwurěčnje wotrostł a wjazam woprawdźe wobaj swětaj – němsku dokładnosć a přichilnosć k porjadkej kaž tež italske wjeselo nad žiwjenjom a dobrej jědźu.
Što Was do Budyšina ćehnje?
