Tehdy wosomlětna šulerka Angela Rječkec, sotra Chrysty Meškankoweje, napisa nastawk wo wonych dnjach:
Je 20. apryla 1945, dźeń Hitlerowych narodnin.
Rano w pjećich přińdźe Pjekarjec Madlenka k nam do lěhanskeje stwy k našej maćeri. Šulska chěža, w kotrejž mějachmy na hornim poschodźe bydlenje, njebě zamknjena, dokelž běchu w šulskich rumnosćach němscy wojacy zakwartěrowani. Wona wołaše cyle rozhorjena: „Rusojo tu su. Pancery jězdźa hižo nimo wsy po hornim puću do Kamjenskeho směra.“ Někotre hodźiny pozdźišo přińdźe naš susod, we wójnje zbrašeny němski wučer ze swojej swójbu k nam. Běchmy runje při wobjedźe. Je dźiwne, ale móžu so hišće derje dopomnić, zo sydaše čerwjena rěpa. Wón měješe strach a chcyše z Róžanta ćeknyć.