Budyšin (SN/mb). Po tym zo njemóžachmy na plakaće za 18. tydźenje Budyskeho žonopa žane serbske słowčko wuhladać, smy so pola Turistiskeho towarstwa Budyšin wobhonili, kak wupada z dwurěčnosću. Předsyda Dietmar Stange, kiž je wšěm medijam wotpowědne informacije sposrědkował, chětř reagowaše. A tak změjeće nadźijomnje, hdyž wužiće poskitki wšelakich hosćencow wot přichodneho tydźenja hač do spočatka požnjenca (SN su rozprawjeli), jědźny lisćik z tutym dwurěčnym logom w rukomaj (hlej naprawo deleka).
Tola Turistiske towarstwo Budyšin ma tež festiwal w starym měsće na starosći, tule su woni hnydom eksternu pomoc nadešli a dwurěčny plakat zhotowili. Kaž hustodosć w našich kónčinach trjebaš pak za serbske pismiki dobrej wóčce ...
„Pisać a čitać to, štož druzy pisaja“, tak Milenka Rječcyna praji, „to je moja wěc. Jeli to njemóžu, mi něšto pobrachuje.“ Mjeztym wona dlěje hač 33 lět na polu žurnalistiskeho a zjawnostneho dźěła skutkuje. Před něšto tydźenjemi je so po krótkej přestawce do redakcije Serbskich Nowin nawróćiła.
Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło (NSLDź) je w hrajnej dobje 2022/2023 cyłkownje něhdźe 7 000 „přihladowarjow a wopytowarjow inscenacije wudospołnjacych poskitkow“ na dohromady 76 zarjadowanjach ze serbskim ćežišćom zličiło. Najwuspěšnišej běštej po słowach za serbski marketing NSLDź zamołwiteje Anny Měrćinoweje dwurěčna pismikowa keklija „ABC“, kotruž chcedźa w přichodnej sezonje nadal pokazać, z něhdźe 1 000 přihladowarjemi na 22 předstajenjach; a zhromadnje ze Serbskim ludowym ansamblom wuhotowana adwentna akcija „Hody jědu!“, kotrejež 16 stacijow wopytowa „wjace hač 2 200 ludźi“. Lětuša hornjoserbska inscenacija NSLDź na hłownym jewišću „Hrěšna wjes abo zabyty čert“ přiwabi na šěsć předstajenjach wjace hač 1 000 hosći. Ducy po Delnjej Łužicy štyri króć prezentowana komedija „Piwo“ zahori něhdźe 260 zajimcow, štož woznamjenja w přirunowanju z lońšej inscenaciju „Jaja z kraja“ stopnjowanje wo 20 procentow. „Ličby njejsu to najwažniše. Přiwšěm pak nam pokazuja, zo zajim na dźiwadle w delnjoserbskej rěči dale wobstawa resp.
Za stronu „Łužica“, hač do njedawneho „Lokalka“, tči hižo wot 1991 mjeztym 58lětny Marian Wjeńka. Wón je zamołwity za rozprawnistwo na 4. stronje našeho wječornika. Wotrostši w Radworju bě so po maturje a połdra lěće pola wójska blisko Rostocka drje najprjedy za studij wučerstwa za serbšćinu a němčinu w Lipsku rozsudźił, doniž jemu njeswitaše: To za mnje ničo njeje. Tak stupaše radšo do stopow swojeho nana Jurja Wjeńki, dołholětneho redaktora Noweje doby. Wot 1988 sam z čłonom redakcije wěnowaše so Marian žurnalistiskemu dalekubłanju w Drježdźanach a po přewróće w Stuttgarće.
Wosebje so jemu lubi, zo wšědne dźěło stajnje kontakt z ludźimi zmóžnja. Najradšo wo podawkach na našich serbskich wsach pisa. Nimo toho pěstuje zwisk ze swobodnymi awtorami, fotografami, towarstwami, zamołwitymi komunalneje politiki a je přeco wotewrjeny za pokiwy z čitarstwa. „Dźěło je jara wotměnjawe“, praji Marian, „rano njewěš, što připołdnjo abo wječor přinjese. To je druhdy napinace, wobradźa pak tež wulku swobodu, kotruž sej jara wažu.“
Wojerecy (KD/SN). „Grande Dame“ Wojerowskeje literatury Brigitte Reimann by minjeny pjatk swoje 90. narodniny swjećiła. Tajkile podawk „žada sej wězo wosebity dar“, kajkiž bu jej składnostnje jubileja wobradźeny: Wotnětka informuje tafla z tójšto informacijemi na fasadźe měšćanskeje biblioteki wosrjedź noweho města wo spisowaćelce. Angela Potowski a Christine Neudeck z přećelskeho kruha něhdyšeho wuměłstwoweho towarstwa stej z nawodnicu biblioteki Maju Kos tekst naćisnyłoj, a Krajna rada žonow Sakskeje je taflu we wobłuku swojeho projekta „Žónske městna w Sakskej“ zhotowić dała.