Genf (dpa/SN). Bórzomne wutupjenje koronawirusa njeje po přeswědčenju Swětoweje strowotniskeje organizacije WHO wotwidźomne. „Dyrbimy wuknyć, z wirusom žiwi być“ rjekny koordinator za nuzowu pomoc Mike Ryan wčera wječor w Genfje. „W blišim přichodźe njejsmy kmani, wirus wotstronić abo wutupić.“ Město toho měli ludźo nawuknyć, z wirusom žiwi być a so k wěstej normaliće nawróćić. Ryan kraje namołwješe, wšitke srědki zasadźić, rjećaz infekcijow přetorhnyć. K tomu tež słuša, w nuzy bary a kluby nachwilnje zaso zawrěć abo ličbu wopytowarjow wobmjezować. Runje w zawrjenych rumnosćach je strach natyknjenja wosebje wulki, wón rjekny.

We Łužicy je dale mało wody k dispoziciji, rozprawja wčera mjezypřesahowaca dźěłowa skupina „Ekstremna situacija“ po swojim wuradźowanju. Sylne zliwki jenož krótkodobnje pomhaja. Deficit, kotryž je so trajaceje suchoty minjenych lět dla wutworił, njehodźi so narunać. Fenomen móžeš tež z pječenjom w kuchni přirunować. Włóžne ćěsto změša so jara derje z wodu. Jeli je jenož muka w škli, wutworja woda jeničce łužu. Bjez pomocy so hižo z muku njezměša. Runje tak je to z pjeršću, kotraž je w delnich worštach tuchwilu sucha kaž proch. Woda tam jenož jara pomałku do zemje přesaknje. Tuž nam sylne zliwki wulce njepomhaja. Trjebamy nuznje tak mjenowany „jendźelski dešć“, při čimž so dny dołho dešćuje. Na tajki pak minjene lěta podarmo čakachmy. Resursa woda – a to mamy sej wu­wědomić – je drohotne kubło, z kotrymž měli kedźbliwje a swědomiće wobchadźeć. Bianka Šeferowa

13 historiskich a drohotnych sudobjow z antikskeho Roma su zastojnicy španiskeje wobswětoškitneje jednotki w małym rybjacym wobchodźe w pobrjóžnej gmejnje Santa Pola na wuchodźe kraja našli. Amfory pochadźeja po prěnich trochowanjach z prěnjeho lětstotka a stejachu we wobchodźe jako dekoracija. Syn wobchodnika twjerdźi, zo je mjeztym sćazane amfory při nurjenju w morju našoł.

Ćěło serijoweho mordarja Si Quey su w Thailandskej 60 lět po jeho smjerći spalili. Žałbowane powostanki ležachu donětka w škleńčanym kašćiku najwjetšeje chorownje w Bangkoku. Wjace hač 10 000 ludźi bě z peticiju žadało mumiju wotstronić. Muža, kiž bě šěsć dźěći morił, běchu 1959 w starobje 32 lět zasudźili a zatřělili. Jeho mjeno je wšěm znate: Starši hišće dźensa dźěćom praja: Njechodź won hdyž je ćma, hewak hrabnje će Si Quey!

Nimale połdra lěta prěni woleny Serbski sejm mjeztym dźěła­, kotryž widźi so jako legitimowane zastupnistwo serbskeho ludu. Kak sejmarjo swoje dotalne skutkowanje hódnoća, što je so poradźiło, što nic tak derje, hdźe hišće klaca a hač je mjeztym k rozmołwje dóšło, kotraž bě wot předsydy Domowiny přilubjena. To chcyše Janek Wowčer wot wolenych zapósłancow sejma wědźeć. Rěčnica gremija Jadwiga Pjacec je jemu němsce wotmołwiła, swojim čitarjam spřistupnjeja Serbske Nowiny wotmołwy wězo w maćeršćinje.

Kak hódnoćiće swoje skutkowanje w prěnim połdra lěće wobstaća a kak sće z nim w tym času ludnosć docpěli?

J. Pjacec: Zhladujemy na wuspěšne dźěło. Mějachmy tójšto wužadanjow zmištrować, a kóždy z nas bě w čestnym zastojnstwje chětro žadany. Z efektiwnym dźěłom na zakładźe wšelkich rozsudow móžemy wuspěch a postup nastupajo zachowanje serbskeho ludu zwěsćić. Tohorunja za čas wobmjezowanjow koronakrizy dla je so nam poradźiło dale po planje dźěłać. Přiwšěm pak parujemy nadrobniše wizualne kaž tež wobsahowe rozprawnistwo ze stron medijow.