Typiske wěcy z dźensnišeho lifestyla sej po nawodźe profijow sam činić a sej z bohateje serbskeje drastoweje kultury kreatiwnje něšto nowe tworić – tu šansu­ su hólcy a holcy minjenu sobotu na dźě­łarničce w Budyskim Serbskim muzeju wužiwali.

Budyšin (SN/CoR). Cyłodnjowsku dźěłarničku za młodostnych we wobłuku wustajeńcy SORBIAN STREET STYLE minjenu sobotu ma kuratorka přehladki Andrea Pawlikowa za wuspěšnu: „Wothłós bě dobry, tež hdyž bych sej tróšku wjace wobdźělnikow přała. Wšitcy pak, kotřiž su pódla byli, běchu jara spokojom, knježiła je přewšo dobra atmosfera.“

Wjelelětny direktor Serbskeje rozšěrjeneje wyše šule „Marjana Domaškojc“ Cho­ćebuz Jurij Pěčka je 3. oktobra 1989 ze­mrěł. 27. apryla 1928 so wón w Ka­necach narodźi. Lěta 1948 je w Českej Lípje­ maturował. Po nawróće do domizny wón hnydom wučerješe a złoži wučerske pruwowanja. Wot lěta 1950 podawaše matematiku na Budyskej Serbskej wyšej šuli a nawjedowaše jeje internat. 1952 staraše so wo natwar Serbskeje wyšeje šule w Cho­ćebuzu, přiswoji sej delnjoserb­šćinu a bě 30 lět z wuspěšnym direktorom kubłanišća a spěchowanišća delnjoserbskeje rěče a kultury. Ze šulskim ansamblom jězdźeše sobu na jeho předstajenja na wsach a wabješe tak zdobom šulerjow za swoje kubłanišćo. 1945 zastupi do Domowiny a bě wot lěta 1960 aktiwny čłon jeje zwjazkoweho předsydstwa. Jako wjelelětny župan Choćebuskeje župy zdoby sej wulke zasłužby wo wuwiću narodneje organizacije w Delnjej Łužicy. Třinaće lět bě zapósłanc wobwodneho sejmika a wot 1971 přisłušnik Ludoweje komory NDR. Pěčka bu za wyšeho studijneho radu powołany kaž tež jako Zasłužbny wučer ludu a z Wótčinskim zasłužbowym rjadom wu­znamje­njeny. Manfred Laduš

Njebjelčicy/Miłoćicy (SN/bn). Projekt „LandArt podłu Jawory“ je zakónčeny. Fi­ni­saža wuměłstwoweje akcije towarstwa Kamjenjak je sobotu a njedźelu wulki zajim wopytowarjow zbudźiła. W Miłoćicach, Wěteńcy, Pěskecach, Serbskich Pa­zlicach a Njebjelčicach wobdźiwachu woni wuslědki wuměłskeho dźěła dohromady šěsć mjezynarodnych wuměłcow, kotřiž su wot 11. septembra hač do wčerawšeho we Łužicy skutkowali.

Wosebitosć projekta je, zo běchu wopytowarjo aktiwnje do tworićelskeho procesa zapřijeći. Tak poskići na přikład Iwona Stypułkowska we wobłuku dźěłarnički zajimcam składnosć, so wo swojim dźěle wobhonić, a pokaza jim mjez druhim, kak hodźa so tak mjenowane wodowe barby na přirodne wašnje zhotowić. Zakład dźěłarnički tworješe wučba wo barbach po teoriji Johanna Wolfganga Goethy. Jedyn projektny přinošk renoměrowaneje wuměłče z Pólskeje rěka „Žiwa forma“, je mjez druhim z wóska zhotowjena rysowanka a při Miłočanskej žabje wustajena. Tamny je „Pječat mocy słónca“ a z přerězkom něhdźe 20 metrow najwjetši jednotliwy objekt.

Wubědźowanje wo najrjeńši serbski t-shirt redakcije Satkule a Serbskeho muzeja Budyšin stej po votingu na Instagramje Tabeja Cyžec z Wudworja a Rahel Zelnakec z Kamjenca z motiwom „Liška dyrbiš być“ dobyłoj. Ze spěwom „Přeco, hdyž sym zrudny, to zaspěwam sej spěw“ slědowaštaj Greta Čórlichec z Kulowa a Bosćan Donat z Chrósćic před Smjerdźečanskej rejwanskej sku­pinu z motiwom rejwaceho porika (naše foto). Pjenježne myta dobyćerjam přewostajili su Ludowa banka Drježdźany-Budyšin, Woschickec moler­ska firma, šwalčernja Petry Kupcyneje a Spěchowanske towarstwo Serbskeho muzeja z.t. Jutře, sobotu, po młodźinskich workshopach w Budyskim Serbskim muzeju přewjedu w 16.30 hodź. mytowanje. Foto: Antonia Wałdźina