Póstniske bary su Kulowska wosebitosć. Kóžde lěto móža so tam dźesaćitysacy hosći wjeselić. Jakub Langa bě raz wćipny a je so Rolanda Salowskeho kaž tež Krystofa Langi prašał, što wšitko poprawom k tomu słuša, tajku baru w póstniskim času zamołwić?
Hdy a kak sće mysličku zrodźili, zo chceće póstnisku baru wočinić?
K. Langa: Smy hižo dołho ideju měli, jednu baru ke Kulowskemu karnewalej poskićić. Kóždy z našeje skupiny je póstniski nora, a tajka bara je wšak tež přičina, zo móžemy pjeć dnjow zasobu póstnicy bjez hubjeneho swědomja swjećić.
Tematika wašeje bary je Alf Layla wa Layla, štož rěka 1001 nóc. K tomu słuša, zo jako karawana dale poćehnjeće. Je tomu tak?
R. Salowski: Tematice přeco swěrni wostanjemy. Kóždy so orientalisce drasći, zo móhł w karawanje sobu hić. Spytamy tež telko póstniskich spěwow k tematice hrać, kaž je móžno. Tučasna lokalita je mjeztym naša druha městnosć. Prěnja běše blisko šule. Tuž so na to dźeržimy, zo dale ćehnjemy.
Čehodla pak sće lětsa hižo třeće lěto zasobu samsnu městnosć měli?
314. póstniska sezona w Kulowje je nimo, a znowa wostanu wšěm sobuskutkowacym kaž tež wopytowarjam najkrasniše kostimy a partyjowe wječory w pomjatku. Na sobotnych žonjacych póstnicach wobdźělichu so 103 skupiny – telko kaž hišće ženje! Wječor běchu bary kopate połne, zdźěla njebě scyła móžno je wopytać. Za to běše pjatk a njedźelu wječor přijomniše, kaž mnozy młodostni rozprawjachu.
Tež póndźelu pokazachu nory zaso swoju kreatiwnu žiłku, jako wjedźeše karnewalowy ćah po městačku. Jedyn wóz bě rjeńši hač tamny, a nalada bě wšudźe wulkotna! Sobotu kaž tež róžowu póndźelu běchu hasy połne hejsowacych póstnicarjow.
Facit: Karnewal w Kulowje je mnohim serbskim młodostnym wjeršk lěta, štož partyjowe wječory nastupa! A to tam zaso raz wšitcy dopokazachu, byrnjež jim wjedro zdźěla chětro klubu činiło!
Jurij Bjeńš
Fota: Beno Šołta
Kaž je hižo z wašnjom, přeprosychu dwanatkarjo Serbskeho gymnazija Budyšin posledni dźeń do zymskich prózdnin wšitke nory na šulske póstnicy. Tema lětsa rěkaše „Tajki cirkus!“.
Po wulkotnym programje, do kotrehož běchu znowa wučerjo a młódši šulerjo zapřijeći, su DJjej „Pumpl a kumpl“ (Fabian Hejduška a Matej Cyž) kaž tež DJ Savid k rejam hudźili.
Jurij Bjeńš
W e wobłuku dweju dźěłarničkow pod nawodom designerki Saryh Gwiszcz
a wuměłče Andreje Tiebel-Quast su młodostni z Budyšina a wokoliny
swójske drastowe kolekcije zdźěłali a na modowej přehladce „Hip.Fancy.Art“ w Budyskim Kamjentnym domje předstajili. Njewšědne, na dlěšu skutkownosć wusměrjene materialije stejachu za nich runje tak w srjedźišću kaž za hižo etablěrowane labele, kotrež tam swoje produkty prezentowachu. Mjez nimi běchu na přikład delnjołužiscy zhotowjerjo Wurlawy, SerbskiKonsum kaž tež Muslibymusli z Pólskeje. Wosebitosć přehladki bě, zo su ju band Malty Rogackeho a hosćo hudźbnje wobru- bili.
najwyša pyramida Yucatána
Nohoch Mul
městnosć Mayow
„Ek Balam“
fota: julia młynkeclaguna
na pobrjohu
Karibiskeho morja
fijałkowy jězor Rio Lagartosprózdnjeńca
Zazil Tunich
25. decembra w 7.15 hodź., zymne štyri stopnje Celsiusa, dešć a tołsty nachribjetnik – tak stejachmy na Berlinskim lětanišću
a wjeselachmy so, zo so dyrdomdej skónčnje započina! Podachmy so zhromadnje na puć, zo bychmy sebi žiwjenje, kulturu, ludźi a hodowny čas w Mexiku zbližili.
Po dołhim lěće přez Atlantiski ocean docpěchmy skónčnje na wuchodnym pobrjohu Mexika ležace město Cancún, hdźež swoju dwutydźensku jězbu po połkupje Yucatán zahajichmy. Hižo w Němskej běchmy sej awta knihowali, z kotrymiž nastajichmy so wot Cancúna přez Valladolid, Mérida, Cobá a Tulum dale do Playa del Carmen.
Blisko Valladolida leži městnosć Mayow „Ek Balam“ – přełožene čorny jaguar. Hłowny twar tam słuša k najwjetšim dodźeržanym na Yucatánje a je wot lěta 1997 doskónčnje wuhrjebany.
Wroblik Frido a jeho přećeljo su zaso po puću. A to w nowej jutrownej stawiznje spisowaćelki Jěwy-Marje Čornakec. „Kak su wroblik Frido a jeho přećeljo jutry zaječki překwapili“ rěka najnowša kniha z LND, kotraž snano k jutram, lube dźěći, za was w hněžku leži.
A to je wobsah stawizny: Přećeljo su sej, na přeće zajaca Wuchača, wosebitu překwapjenku za małe zaječki wumyslili. Zaječki su staršimaj w dojutrownym času pilnje pomhali jeja pomolować. Tuž chwataja jutrońčku wćipne na zelenu łuku k wroblikej, myšce, žabce a jěžikej. Wroblik Frido, myška Pip-pip, žabka Šlapka kaž tež jěžik Kałačik staja jedyn po druhim zaječkam nadawk. Hnydom so wulke pytanje za jutrownymi jejemi započnje. Tola što to? Pytanje so dlije a dlije. Hdźe nož wostanu zaječki? Po dołhej chwili so skónčnje nawróća. Ale što dźerži kóždy zaječk w packomaj? Kak so stawizna kónči, zhoniće w zajimawej knižce. Wjele wjesela při čitanju přeje wam Dźěćiznak!Njeličomne stawiznički wě Łazowske stare dwórnišćo powědać. Nastało bě wone do lěta 1900. Tehdy zastawaše ćah hišće wosrjedź wsy. „Samo hosćenc tam mějachu. Pozdźišo zaměstnichu tam žłobik. Wot lěta 1996 je mebletwarc twarjenje wužiwał. Naposledk bě w nim tattoo-studijo“, powěda Maik Herzog. Wón je wot 2011 wotnajer a šefkuchar hosćenca „K běłemu konjej“ na torhošću. W oktobrje 2018 bě wón stare dwórnišćo kupił. Wot toho časa wón imobiliju přetwarja, a to na hosćenc z pensiju. Tak ma we łužiskej jězorinje dołhodobna atrakcija nastać.
Tuchwilny póstny dojutrowny čas je mnohim z přičinu so posćić. Serbsku žurnalistku Dianu Fryčec-Grimmigowu je rozmołwa z wobdźělnikami posćenskeho seminara w klóštrje Marijinej hwězdźe w Pančicach-Kukowje před něšto lětami samu k posćenju pohnuło. Wo swojich nazhonjenjach z hojenskim posćenjom wona tule rozprawja.