Přińdźemy zaso!
W horće Malešanskeje Witaj-přebywarnje „K wódnemu mužej“ smy po hodźoch zhromadnje přemyslowali, što w zymskich prózdninach činić. Na kóždy pad dyrbi dźeń hrajkanja być, sej prajachmy. A warić tež chcemy. Zaběru w sněze smy tohorunja planowali. Ale to běše lětsa bjez zmysła.
Serbske nałožki we wobrazach
Šulerki a šulerjo rjadownje 3a Wojerowskeje šule Při Worjole su njedawno ze swojej rjadowniskej wučerku knjeni Kirsteinowej Domowinski dom wopytali. Zhromadnje z nimi je referent Domowiny Werner Sroka w nadawku přirady za serbske naležnosće města Wojerec lońše molowanske wubědźowanje „Serbske nałožki w běhu lěta“ wuhódnoćił. Přewodźała je wuhódnoćenje tež wučerka serbšćiny knjeni Kummerowa. Nimo 3a bě so na wubědźowanju tohorunja rjadownja 4a wobdźěliła. Twórby šulerjow serbšćiny wobeju rjadownjow su tuchwilu w klubowni Domowinskeho domu wustajene, štož maja dźěći za wulku česć. Kóždy wobdźělnik wurisanja dósta připóznawanske wopismo, wězo serbskorěčne. Wot jury wuzwolene tři najlěpše wobrazy mytowachu z wosebitym wopismom a pjenježnym darom. Přijeli su je cyle hordźe Clemens Mizera a Amadeús Scholz za wobraz „Chodojtypalenje“, Laura Schindler a Tessa Katharina Pasora za twórbu „Jutry“ kaž tež Hannah Krüger, Stella Gazsi a Swana Sachon za mólbu z motiwom „Mejemjetanje“. Knjez Sroka wuda šulerjam a wučerkomaj z wjeselom słódne pječwo.
Ćah wjesołych dźěći
Njebojće so rěče!
22. literarne wubědźowanje Załožby za serbski lud a LND
Bjez kófrow
Clemens Bobka
Měrne hromjenje kolijow pjelni so z přeco penetrantnišim šćerčenjom. Nakładny ćah praska přez dwórnišćo. Njeličomne zdónki smala nimo mučneho mjezwoča, wóz za wozom. Mócny přewěw křiwy rjap zlochka třase – steji tam kaž do róžka pójsnjena marioneta.
Hlada do ćmy. Sćin jeho čapki chowa zapadnjenej woči před zymnej neonowej swěcu. Fałdy na čole su hłuboke, křiwe brózdy. Mjez ćeńkimaj hubomaj dymi so napoł wotpalena cigareta. Jeho poslednja.
Zady njeho chwata třepotaca młoda žona přez peron. Krejčerwjene cyby wisaja jej po horbatym chribjeće. Z dołhimi nochćemi sej nerwoznje nadkoleno drapajo so w rozdrětych toflach do ćoplišeje čakarnje kopoli.
Piwo abo pivo – ně, beer!Wo podobnosći rěčow a nastajenjach
W tutej kolumnje powědaja štyrjo redakciji SN znaći mjezynarodni awtorojo, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych mjeńšin.
Běše pak něhdy, zo sćělesni so jedyn z avatarow prof. Winka jako pólski turist w Čěskej republice ...
Njebě dźě to prěni raz, zo poby prof. Wink w Praze. To je tajke rjane město z wulkej uniwersitu, z mnohimi pomnikami, barami a korčmami – a wězo z tunim, najlěpšim piwom swěta.
Za prof. Winka bě samozrozumliwe w Čěskej pólsce rěčeć. Njebě docyła předstajomne, sej piwo hinak skazać hač z formulu „poproszę piwo“. Čěšćina je pólšćinje tak podobna; kóždy ze zapadnych Słowjanow w Čěskej ju rozumi! A přeco je dóstał, štož bě skazał.
Serbske přełožki „Gullivera“
Wohnjostroj žortow, rejow a skečow
Serbscy a němscy karnewalisća w jubilejnej sezonje norskemu ludej wjele wjesela wobradźeja
Pod hesłom „WCV swjeći kulojće, 50 lět su pisane“ wuhotuje Serbskopazličanske karnewalowe towarstwo połstatu sezonu. Swój pisany program předstajichu minjenu sobotu na prěnim kapičkowym wječoru. Jutře slěduje dalši tajki.
Kelko dźěła, prócy a předewšěm časa nałožuja čłonojo Serbskopazličanskeho karnewaloweho towarstwa za jednotliwe dypki swojeho programa, wědźa dokładnje jeno ći, kotřiž su na tym bjezposrědnje wobdźěleni. Dožiwiło pak je jón minjenu sobotu něhdźe 150 wopytowarjow lětušeho prěnjeho kapičkoweho wječora, kotrychž staj princ Marcel II. a jeho princesna Christina II. alias Marcel Hoza a jeho mandźelska Christina ze swojimi dźěćimi Metodom, Józefom a Luciju tež serbsce witałoj.
„To, štož sy činił, je ćežke złóstnistwo!“
Britiski čorny humor na premjerje komedije „Dołhož fenki běža“ publikum přeswědčił
Wjacore lěta hižo bjezdźěłny Eric Swan (Měrko Brankačk) na socialnym zarjedźe z falšowanymi próstwami pjenjezy kasěruje. Jako to na ničo njetukacy přećel Norman Bassett (Jurij Šiman) zhoni, jeho z krutymi słowami namołwja: „To, štož sy činił, je ćežke złóstnistwo!“
Jako potom tež hišće pruwowar socialneho zarjada Mister Jenkins (Torsten Schlosser) před durjemi steji, njemóže Eric přiznać, zo je sej wšitke wopačne próstwy wumyslił. Nadobo pak hrozy so jeho konstruowane žórło pjenježnych dochodow sypnyć. Štož je wjele lět tak derje běžało, započina naraz chabłać. Jeho wućek je nuzowa łža. Ale z njej wočini šatulu pandory, a jeho dalše wumyslene nuzowe łžě ćahnu so dale a hłubšo. Zo njeby Mister Jenkins ničo pytnył, dyrbja přitomne wosoby, naraz tež hišće wumyslene wosoby hrać, kotrež bě Eric na zarjedźe přizjewił. Kołwrótne koło zaměnjenjow so započina a so bjez přestaća hač do kónca hry wjerći.
Stajnje so smjeli
Radwor – helaw!
Hižo spočatk februara su dźěći Radworskeho katolskeho dnjoweho přebywanišća póstnicy swjećili. W hosćencu „Meja“ běchu nanojo a maćerje staršiskeje přirady zaso wšitko rjenje spřihotowali a sej do toho hłójčku łamali, kak móhli hosći zabawjeć. Wězo słuša k tomu tež póstniska narěč z namołwu „Radwor – helaw“, kotraž bě po cyłej „Meji“ słyšeć. Tež DJ Alex bě přichwatał, zo by hudźbne přeća indianow, cowboyjow, princesnow a dalšich spjelnił. Tež wšelake hry su k poradźenju popołdnja přinošowali. A pobrachować njesmědźachu wězo słódne pampuchi a dalše přikuski, wo kotrež bě so staršiska rada prócowała. Wulki dźak wšitkim, kotřiž su chowancam dźěćaceho domu spodobne póstniske zarjadowanje zmóžnili.
Bianka Šeferowa
