Wuraz „Dolina smjerće“ je dźensa powšitkownje znate zapřijeće, dopominace na wone krawne bitwy, kotrež so 26. a 27. apryla 1945 mjez Lejnom, Zejicami, Swinjarnju a Pančicami-Kukowom bijachu. W nich přisadźi 762 Polakow 9. diwizije pěškow swoje žiwjenje. Za nich su Polacy w Chrósćicach pomnik postajili. Benedikt Cyž je za Serbske Nowiny dokumentaciju podawkow w třoch dźělach zjimał.
Štwórtk, 26. apryla a pjatk 27. apryla
Wša přiroda bě woblečena swjedźensku drastu, jako podachu so lětsa zaso stotki křižerjow w dźewjeć procesionach po honach a wjeskach katolskeje Hornjeje Łužicy. Mjez nimi bě wjace hač 60 nowačkow, štož je nimale dwójce telko kaž hišće loni. Horliwje wozjewjachu křižerjo po wašnju wótcow zrowastanjenje Jězusa Chrystusa.
Tež lětsa zaso běchu naše fotografowki a naši fotografojo pilni su za młodźinske wudaće Serbskich Nowin ze swěcu tych wotmolowali, kiž su so jutrońčku prěni raz na konja zwažili. Njech wostanu woni wšitcy tradiciji swěrni a tež klětu zaso radostne
„Haleluja” do swěta njesu. W Chrósćicach, Pančicach-Kukowje, Wotrowje, Njebjelčicach, Ralbicach, Kulowje, Radworju, Baćonju a Budyšinje drje su so młodźi mužojo hižo dołho na jutrońčku přihotowali – zhromadnje ze swójbnymi abo přećelemi. Napjatosć pak bě njedźelu zawěsće pola wšěch wulka a je hakle popušćiła, jako bě domjacy konjenc zaso bliski. Na konju jěchajo, spěwajo a so modlo su młodźi a starši křižerjo wopokazali, kak žiwa naša tradicija je.
Fota: SN/Bojan Benić, Michaela Dźisławkowa (5), Wanda Schweitzerec (1), Salome Zelnakec (1), Lea Kralec (4), Marija Hantušowa (3), Rafael Ledźbor (26), Jörg Stephan (5), Bosćij Handrik (6)
Jutry w Serbach běchu pisane. W Hornjej, srjedźnej a Delnjej Łužicy pěstowachu ludźo dojutrowne a jutrowne tradicije, nałožki a wobrjady. Wjeršk w Hornjej Łužicy běchu bjezdwěla křižerjo, kotřiž su jutrowne poselstwo hordoznje do susodnych wosadow a wjeskow njesli a wozjewjeli. Dohromady bě jich lětsa 1 376 křižerjow w dźewjeć serbskich procesionach. Krasne słónčne wjedro přiwabi wjele přihladowarjow zbliska a zdaloka. A w kćějacej přirodźe – Božej stwórbje – su kěrluše pyšnych křižerjow ćim rjeńšo klinčeli. Wjele ludźi bě z kolesom po puću a je sej wšelake procesiony wobhladało. W kóždym mějachu lětsa nowačkow a slěbornych jubilarow. Jenički jubilar ze złotym wěnčkom we wšitkich křižerskich procesionach bě Ambrož Brězan, kotryž je w Kulowskim procesionje sobu jěchał.
Konrad Herrmann je po cyłej Němskej znaty filmowy režiser a producent. Tež w stawiznach serbskeho filma je wón stajnje wulku rólu hrał. Jeho filmaj „Struga – Wobrazy našeje krajiny“ (1972) wo zničenju serbskeje kultury a „Rublak – legenda wo wuměrjenym kraju“ (1982) po knize Jurja Kocha „Mój wuměrjeny kraj“ matej brizantne politiske wuprajenje. Milenka Rječcyna je so z Berlinjanom, pochadźacy z Budyšina, rozmołwjała.
W kotrej měrje matej film a politika ze sobu činić?
Wuraz „Dolina smjerće“ je dźensa powšitkownje znate zapřijeće, dopominace na wone krawne bitwy, kotrež so 26. a 27. apryla 1945 mjez Lejnom, Zejicami, Swinjarnju a Pančicami-Kukowom bijachu. W nich přisadźi 762 Polakow 9. diwizije pěškow swoje žiwjenje. Za nich su Polacy w Chrósćicach pomnik postajili. Benedikt Cyž je za Serbske Nowiny dokumentaciju podawkow w třoch dźělach zjimał.
Pjatk, 20. apryla 1945 – wobsadźenje wjeskow přez pólske a sowjetske jednotki
Bjesadujo z nawodnicu serbskeho studija rbb w Choćebuzu, z Marion Stenselowej, njezačuwaš, zo so wona tele dny na wuměnk poda. Poprawom wšak je hižo kónc zašłeho lěta dźěłać přestać chcyła, jako bě zwěsćiła, zo je 45 lět dźěłała. Tola na próstwu direkcije rbb bě zrěčenje hišće wo štyri měsacy podlěšiła. Choćebuske studijo rbb ma wot lětušeho nowu nawodnicu, a jej je Marion Stenselowa jako nawodnica serbskeho studija hač dotal poboku była. „Sym hižo w dźěćatstwje nawuknyła, zo maš wěc, kotruž započinaš, tež porjadnje zakónčić. Hdyž sym za něšto zamołwitosć přewzała, to chutnje bjeru. To njeje stajnje lochko było, wšako běchu tež ćežke časy.“ Hesło to, kotrež rodźenu Wjerbnjanku, kotraž bě jako najstarša ze sotromaj a bratromaj přewažnje pola maćerje wotrostła, cyłe žiwjenje přewodźa.
W kóždej wsy su ludźo, kotřiž so bjez wulkich rěčow druhim wobydlerjam na dobro zasadźuja. W Rachlowje pola Kulowa je tajki angažowany čłowjek hižo wjele lět wjesny předstejićer.
Při Wjesnej dróze w Rachlowje ma bórze trafo-budka stać. „Chcemy ju na kóždej stronje pomolować dać. Prědku ma Cyganska studnička widźeć być, naboku wjelk abo baćon, na swislach hatna krajina. Wuměłc z Lipska motiwy namoluje. Jemu při dźěle přihladować budźe zawěsće zajimawe. Přidatnje je domizniske towarstwo 2024 ideju pućowanskeje hěty nastorčiło. Hěta ma być zetkanišćo pućowacych a wjesnjanow a ma zwjazanosć z přirodu skrućeć“, podšmórnje Rachlowski wjesny předstejićer Manfred Młodźink. Wot lěta 1994 – z krótkej přestawku – wón tele zastojnstwo wukonja. We wsy z něhdźe 200 wobydlerjemi je wón takrjec personifikowane wjesne srjedźišćo. W Kulowskej kónčinje je wón po słužbnych lětach jedyn z najstaršich wjesnych předstejićerjow.