„Krajina w změnje – Łužica“ njeje jenož hesło a zdobom nadawk wubědźowanja wo myto „Kunstpreis“, ale tež titul wustajeńcy, kotraž bu wčera w Budyskej hłownej filiali Ludoweje banki wotewrjena. Předsyda hosćićelskeho instituta Remo Teichert powita hosći wernisaže a wu­zběhny, zo „stawa so wustajeńca hakle přez publikum z wustajeńcu“. Roland Gräfe ze Załožby Rolanda Gräfeho, kotraž myto spožča, přizna, zo „běchmy nastupajo kwalitu a wjelorakosć zapodatych twórbow chětro hnući. 30 z dohromady 37 namjetow wotpowědowaše wupisanju, hladajo na wuběr smy na to dźiwali, cyłu, potajkim tež pólsku Łužicu wobkedźbować – cyle po zaměru załožby, spěchować wuměłstwo a kulturu kaž tež wutworjeć mosty.“ Wuběrna kwalita twórbow bě z přičinu, je z wosebitej přehladku předstajić, kotraž skići po słowach Gräfeho dosć wobšěrny přehlad wo aktualnym stawje tworjaceho wuměłstwa we Łužicy. Kurator a čłon mytowaceje jury Hellfried Christoph dźakowaše so Gräfemu za „priwatny angažement, kotryž je za čas pomjeńšaceho so zjawneho budgeta za kulturu wšo druhe hač samozrozumliwy“.

Hač do wysokeje staroby šach hrać pomha młody wostać

Hižo wjacore lěta nawjeduje Helmut Klösel cyłodnjowski poskitk na zakładnej šuli we Wulkich Ždźarach. 82lětny praša so bjez konteksta: „Štó wě, za čo rošada słuži? Za srjedźnu hru? Abo za wote­wrjenje?“ Wón chce wot šulerjow, kotřiž cyłodnjowski poskitk „Šach za pokro­čenych“ wopytuja, wědźeć, što su sej ­spomjatkowali. Hibićiwje dźěći na to wotmołwja.

Šach je jedyn z jědnaće cyłodnjowskich poskitkow na zakładnej šuli „Při Hórnikečanskim jězorje“ we Wulkich Ždźarach. 15 šulerjow wobdźěla so kóždu wutoru po wučbje na poskitku „Šach ­za započatkarjow“. Dwanaće šulerjow wobdźěla so na treningu, kóždu srjedu, w pokročenej skupinje hry. Za Helmuta Klösela je najwažniše na swojim poskitku za młodych zajimcow za tak mjenowanu hru kralow, zo su šulerjo zahorići hrajerjo.

Wučer je w hólčecu zajim za hru kralow zbudźił

Z kolesom sym ducy ze Slepoho do Miłoraza. Dźeń a wjac štomow je podrubanych, runje w zašłej zymje su nimale wšu holu mjez Slepom a Miłorazom trjebili. Puće, po kotrychž před krótkim hišće kolesowach, hižo njespóznaju, chibazo scyła hižo njeeksistuja.

W Miłorazu mje ani wjac wjesna tafla z napismom „Mühlrose – Miłoraz“ njewita. Ju su hižo před něšto měsacami wotstronili. Wot něhdźe nimale 40 do 50 statokow, kotrež něhdy w Miłorazu ste­jachu, w tutych tydźenjach poslednje zbywace statoki zwottorhaja.

Dróhi we wsy hišće su, tola při puću puste lada na mnje wudźěraja. Tež hdyž statoki hižo njejsu, móžu ke kóždej ležownosći cyle jasnje rjec, hdźe sym jako fararka Bože wotkazanje swjećiła, kotru pohrjebnu rozmołwu sym tam wjedła, hdźe smy so k bibliskim hodźinam zetkali a hdźe sym ke kulojtym narodninam gratulować była.

We Wotrowskim młodźinskim klubje je so zašłe dny tójšto stało. Zašłu sobotu na přikład mějachu tam swój tradicionelny kickerowy turněr.

60 mustwow je so na zarjadowanju

wobdźěliło, kotrež traješe wot popoł­dnja w dwěmaj hač do pózdnjeho wječora.

Nalada bě cyły čas jara dobra

a hry při miniaturnych koparskich hrajnišćach běchu chětro zajimawe.

Naposledk móžeše sej mustwo „Ballistor“

ze Zhorjelca prěnje městno wuwojować. Někotre impresije smy za was tu zbě­rali.

Spisanje a performowanje swójskich tekstow nawuknyć – to zmóžnja

akademija Spoken Word. Tuta je projekt młodźinskeje a literarneje iniciatiwy

ANGEPRANGERT­! To je akademija,