Złóstniski nadpad na Sowjetski zwjazk (2. pokročowanje a kónc)
Načolnistwo Čerwjeneje armeje njebě to do nadpada wobkedźbowało, a armeje Sowjetskeho zwjazka běchu 200 hač do 500 kilometrow wot zapadneje hranicy kraja zdalene, čehoždla jeničce namjezne jednotki hranicu zmužiće zakitowachu. Njehladajo na to přikaza sowjetski zakitowanski minister, maršal Semjon Konstantinowič Timošenko, 22. junija wječor Čerwjenej armeji, njepodać so do kruteho zakitowanja nadpadnjeneho kraja. Po jeho přikazu dyrbjachu sowjetske jednotki město toho do napřećiwneho nadběha nastupić a němske wójsko přez hranicu wróćo tłóčić. To pak njewotpowědowaše hižo realnemu połoženju.
Načolnicy fašistiskeje Němskeje a jeje wójsko běchu sylnosć sowjetskeho hospodarstwa, krutosć sowjetskeje towaršnosće a zmužitosć a rjekowstwo wojakow Čerwjeneje armeje podhódnoćili. Rjekowstwo domiznu zakitowacych wopokaza so hižo w prěnich dnjach nadpada, jako namjezni wojacy hač do nimale poslednjeho muža přećiwo agresoram wojowachu. Hraničnu twjerdźiznu Brjest je na přikład mała wobsadka 29 dnjow dołho zakitowała.
Nimo filmow budźe tež koncert
Čorny Chołmc (AK/SN). Na Čornochołmčanskim dožiwjenskim statoku Krabatoweho młyna je předpředań zastupnych lisćikow za lětuše filmowe nocy pod hołym njebjom zaběžała. Dokelž so wone lětsa hižo 8. julija započnu, předawaja tež tikety prjedy hač hewak, informuje jednaćel Krabatoweho młyna Tobias Čižik. Přizjewić móža so zajimcy na internetnej stronje .
Wot 8. julija do 19. awgusta stanje so Krabatowy młyn znowa z kinom pod hołym njebjom. Dokelž hodźa so Krabatowe swjedźenske hry kaž hižo loni wotměć, započnu so tam filmowe nocy hižo spočatk julija. „Na jednym boku jara wobžarujemy, zo dyrbjachmy Krabatowy festiwal znowa wotprajić. Na tamnym boku pak so wjeselimy, zo móžemy filmowe nocy při Krabatowym młynje wo měsac podlěšić. Je to zaso tróšku normality. Hromadźe z wopytowarjemi wróćimy so zabawje a kulturje“, pisa Tobias Čižik.
Europske jewišćo pod hołym njebjom
Smochćicy (SN/bn). „Wutrobnje witajće do Smochćic! Dołho smy čakali a so strachowali, hač móžemy dźensnišu premjeru swjećić. Nětko pak sym wjesoły, zo móžemy skónčnje zaso zhromadnje kulturu dožiwić.“ Tak powita jako „přichodny intendant Serbskeho ludoweho ansambla“ předstajacy so Tomaš Kreibich-Nawka něhdźe 150 přihladowarjow do prěnjeho předstajenja inscenacije „Napoléon a agentka“ minjeny pjatk na dworje kubłanišća swj. Bena w Smochćicach. Nawoda kubłanišća Sebastian Kieslich doda: „Nam je so zawěrno zešlachćiło! Samo swj. Pětr derje z nami měni!“
Jako „komornohudźbny słuchokruch z baletom“ připowědźena inscenacija po ideji a zwoprawdźena pod režiju Kreibicha-Nawki złožuje so přewažnje na listowanje mjez francoskim kejžorom Napoléonom a tehdyšej wobsedźerku Smochčanskeho kubła hrabinu Charlottu von Kielmannsegge kaž tež na wobeju memoary. Łužisku zemjanku sćělesni dźiwadźelnica Anna Thalbach, francoskemu knježićelej spožči Matthias Wagner swój hłós.
Što w času zeza časa leži? Róža Domašcyna čitała
Wojerecy (KD/SN). Što w času zeza časa leži? Na tele prašenje pyta łužiska basnica Róža Domašcyna w swojej lyrice a prozy zas a zaso wotmołwy. Cyłu basnisku zběrku „W času zeza časa“ je wona tomule prašenju wěnowała, a na Wojerowskim hrodźe je wčera připosłucharjow do swojich rozmyslowanjow zapřijała. Čitanje zarjadowało bě tamniše wuměłstwowe towarstwo.
Čas pokazuje so w metamorfozach, kaž Róža Domašcyna wuswětla. Na swoje cyle wosobinske wašnje powěda wona wo tulpach, kotrež nalěto z „maćerneje“ cyble wurostu, swoje krasne kćenja wotwěraju a hač do nazymy „dźowki“ wutworjeja, kotrež přichodne lěto kćěja. Tajke a hinaše wobkedźbowanja wo přirodźe a łužiskej krajinje basnica w swojej knize w serbskej a němskej rěči wopisuje. Přełožkow so wona wzdawa.
Po wjacore měsacy trajacej přestawce koronapandemije dla smědźa w ...
Serbsce, wězo – a w šuli?
„Napoléon a agentka“ rěka program, kotryž Serbski ludowy ...
Čitajće w nowym rozhledźe (02.07.21)
W awgusće swjeći Róža Domašcyna 70ćiny. Marka Maćijowa je so z jubilarku wo jeje žiwjenju a skutkowanju rozmołwjała, a čitarjo zhonja, čehodla móže so basnica druhdy něčemu jeničce z basnju bližić. Mjez druhim je z Delan pochadźaca wot lěta 2000 literarny almanach „Wuhladko“ z přełožkami z druhich literaturow wudawała. To je dobra přiležnosć, so tež w aktualnym wudaću z tajkimi zaběrać. Róža Domašcyna sama je prozu Tomáša Přidala a lyriku Taje Kramberger přełožiła. Sylwija Šěnowa je basni Wisławy Szymborskeje do serbšćiny přenjesła. A Dorothea Šołćina je so lyrice Janiny Osewskeje kaž tež Tadeja Karabowiča wěnowała. Mamy pak tež originalnu serbsku literaturu. Tak dawa prozowy tekst Ingrid Hustetoweje „Ptašk leśi“ dohlad do zetkanja na dwórnišću w Francoskej, štož so tematisce wuběrnje do lěćneho dowoloweho časa hodźi.
Přehladka wjelorakeho literariskeho skutka
Budyšin (SN/bn). „Witam was na dalše zarjadowanje rjadu ‚Zynki a linki‘. Dźensa wěnujemy so Mikławšej Andrickemu, kotrehož 150. narodniny njedawno swjećachmy“, připowědźi dramaturgowka Serbskeho ludoweho ansambla Jěwa-Marja Čornakec wčerawše ćežišćo hudźbno-literarneho wječora w Budyskim Kamjentnym domje. Na to předstaji wona publikumej – žurla bě wobkedźbujo wobmjezowanu kapacitu hygienowych předpisow dla wupředata – program wuhotowaceju wuměłcow: „Na klawěrje słyšiće Soyoung Kim. Čitar je wosebity hósć Tomaš Kliman, rodźeny Radworčan a tuchwilu hišće w Grazu skutkowacy.“
Tomaš Kliman poda spočatnje krótki biografiski zarys Mikławša Andrickeho a zjimaše, citujo Jurja Młynka, zo bě „horliwy dźěłaćer na polu serbskeje kultury. Jako fejetonist a ze swojimi literariskimi skicami je serbske pismowstwo na wyši schodźenk wjedł.“
